محمدتقی دشتی
قال (ع) : لاَ يَنْفَعُ اِجْتِهَادٌ بِغَيْرِ تَحْقِيق. بدون بررس.ى و تحقیق،تلاش و کوشش سودى ندهد. (غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 78) پژوهش برای یا برای حل ؟ ✅ شاید شما طور دیگری فکر کنید اما ؛ ۱. به نظر من فلسفهٔ وجودی پژوهش، درنهایت کمک به است. حتی پژوهش های بنیادی نیز درآخرکار می خواهند مسئله ای از بشریت و جامعه را حل کنند. بنابراین پژوهشی که مسئله (علمی یا اجرایی) را با روش علمی حل نکند، فایده‌ای ندارد و رسالتش ناتمام است؛ ۲. معتقدم؛ حل مسئله و ارائهٔ به سازمان‌ها و نهادها، رسالت اصلی مراکز پژوهشی، دانشگاه‌ها، حوزه‌های علمیه و مراکز علمی به حساب می‌آید. درواقع باید چشم بینای و حل‌کنندهٔ مسائل و مشکلات علمی آنها باشد. یکی از موانع اصلی خودبنیاد و بومی کشور ایران، مسئله‌محور نبودن اغلب تحقیقات، و رساله‌های علمی است. بالتبع ناتوانی در ارائهٔ راهبرد و راهکار برای حل مسائل نیز از همین امر ناشی می‌شود. این وضعیت به‌قدری فراگیر شده است که معمولاً نهادهای اجرایی امید چندانی به تحقیقات مراکز علمی برای حل مسائل کشور و رسیدن به توسعهٔ پایدار ندارند. ۳. در دهه های اخیر مراکز معتبر علمی دنیا به ارتقاء یافته اند و ما اندر خم یک کوچه ایم و در و دوم مانده ایم. یعنی آنها رسالت خود را حل مسائل جامعه خودشان تعریف کرده و نه تنها عناوین تحقیقات خود را از مسائل جامعه استخراج می‌کنند بلکه تا حل مسئله در کنار سازمان مربوطه می مانند. کارساز ۴. یکی از سلسله کتب ( ) می باشد. این کتاب قصد دارد به این مشکل (ضعف مسئله‌محوری در پژوهش‌های مراکز علمی) بپردازد و روش شناخت و حل مسئله در پژوهش ها را تشریح کند. با یادگیری این روش، هرکسی که قصد انجام کار تحقیقاتی دارد، به راحتی از انتخاب مسئله واقعی جامعه تا ارائه راهبرد و راهکار برای حل مسئله پیش خواهد رفت. برای تهیه این کتاب می توانید به سایت انتشارات به نشانی https://maks-andishe.com/ مراجعه کنید. @maks_e_andisheh اگر این مطلب را دوست داشتید به دیگران معرفی کنید. @mohammadtaghidashti
341 مشاهده