شماره ۱۵ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «و الطُّورِ، وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ». (سوره مبارکه طور، آيات ۱ و ۶) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْبَحْرُ الْمَسْجُورُ‏»؛ ▫️ من دریای مالامال و برافروخته هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ «بحر مسجور» یکی از مناقب ذاتی حضرت مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشد. این دریای مُمتلی (پُر و بینهایت) و مُوقد (برافروخته) در نصوص صاحب اوصافیست که در اینجا به مواردی اشاره شده است: ▪️ بحر آسمانی تحت عرش بحر مسجور، دریای آسمانی است که ذیل عرش قرار گرفته است، چنانچه حضرت مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «... الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ بَحْرٌ فِي السَّمَاءِ تَحْتَ الْعَرْش». 📓 بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۰۷ ▪️ محیط بر عوالم بحر مسجور محیط بر عالم دنیا و آخر است. ▫️ محیط بر فلک و عالم دنیاست، چون هر آنچه در آن مقدر شود از موت و حیات و ...، فلک مطابق آن می چرخد. «... إِنَّ اللَّهَ قَدَّرَ فِيهِ مَجَارِيَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ وَ الْكَوَاكِبِ، ثمَّ قَدَّرَ ذَلكَ كُلَّهُ عَلَى الْفَلَكِ ثُمَّ وَكَّلَ بِالْفَلَكِ مَلَكاً مَعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَهُمْ يُدِيرُونَ الْفَلَكَ فَإِذَا أَدَارُوهُ دَارَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْكَوَاكِبُ مَعَهُ فَنَزَلَتْ فِي مَنَازِلِهَا الَّتِي قَدَّرَهَا اللَّهُ فِيهَا لِيَوْمِهَا وَ لَيْلَتِهَا ...». 📓بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۴۶ ▫️ بحر مسجور، «بحر حَیَوان» و مبدأ حیات آخرت و لذا محیط بر آخرت است؛ «و إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ». پس از نفخه صور نخست که همگان می میرند،‌ از این بحر است که قطراتی بر مردگان نازل می شود و همه دوباره حیات می گیرند و وارد عالم آخرت می شوند. «... وَ أَمَّا فِي الْآخِرَةِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُنْزِلُ بَيْنَ نَفْخَتَيِ الصُّورِ بَعْدَ مَا يُنْفَخَ النَّفْخَةُ الْأُولَى مِنْ دُوَيْنِ السَّمَاءِ الدُّنْيَا مِنَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى [فِيهِ] وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ... فَيَمْطُرُ ذَلِكَ عَلَى الْأَرْضِ ... فَيَنْبُتُونَ مِنَ الْأَرْضِ وَ يُحْيَوْنَ». 📓التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص۲۸۲. ۱