آیت الله مجتهدی ( تهرانی) ره
حضرت (ع) در توصیف خوی‌ها و عادت‌هایی که در بین مردمان رایج می‌شود، فرموده‌اند که در آن روزگار: - [دستورهای] کهنه شود و چیزهایی که در آن نیست، در آن پدید شود و [آیات آن] طبق دلخواه توجیه شود؛ - هرکه را به کارِ بد بستایند، خندان و خشنود شود و اعتراضی نکند؛ - مردان و زنان رایج و مرسوم شود؛ - خانۀ تعطیل شود و دستور به نرفتنِ به آن داده شود؛ - پول‌دار عزیزتر از باشد؛ - آشکار شود و بر آن سرزنش نشود؛ - مردِ باایمان ، پست و خوار شود؛ - را آشکارا بنوشند و آنان‌که از خدای عزّوجلّ نمی‌ترسند، برای نوشیدنش گرد هم آیند؛ - با شراب مداوا کنند و برای نسخه کنند و بِدان بهبودی جویند؛ - بدعت و آشکار شود؛ - مؤمن نتواند کارِ بد را جز در دلِ خویش کند؛ - زمامداران به نزدیک شوند و از خوبان دوری گزینند؛ - شنیدن بر مردم سنگین و گران آید، درحالی‌که شنیدن چیزهای ناروا برای آنان آسان و مطلوب است؛ - برای اذان گفتن و گیرند؛ - همسایه از ترس همسایه‌اش او را گرامی دارد؛ - فرمانروایان در رشوه گیرند؛ - بچۀ کوچک مرد را خوار شمارد؛ - مسجدها و نقّاشی شود؛ - خون‌ریزی را آسان شمارند و برایشان عادی شود؛ - برای غرض دنیایی ریاست طلبد و خود را به بدزبانی سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذارند؛ - با حیوانات کنند؛ - آن‌که روزیِ جوید، سرزنش شود و جویندۀ ، ستایش شود؛ - مرده را به مسخره گیرند و کسی برای مرگِ او غمناک نشود؛ - ناسپاسی آشکار شود و پدر و مادر را سبک شمارند. حالِ آنان نزد از همه بدتر باشد و فرزند است که به آنها بندد. فرزند آنان را کند و از مرگشان خشنود شود؛ - تمام غم و اندوه دربارۀ شکم و شهوتشان باشد و باکی ندارند که چه بخورند و با چه کنند؛ - هرکه مال را بخورد، او را به‌شایستگی بستایند؛ - وقت را سبک شمارند؛ - نشانه‌های آسمانی پدید آید، اما مردم از آن نکنند؛ - اهل و تفسیر خوار شوند و هرکه آنان را دوست دارد نیز خوار شود؛ - زندگی مرد از اداره شود؛ - اگر شخصی سخن حق گوید و امر به و نهی از کند، دیگران او را نصیحت کنند و بگویندش که این کار بر تو لازم نیست؛ - نمازخوان برای و خودنمایی نماز خوانَد؛ - آشکار شود؛ - را به وساطتِ دیگران به اهلش دهند و برای رضای خدا ندهند؛ بلکه از روی درخواست مردم و اصرارِ آنها بپردازند؛ - در (مکه و مدینه) کارهایی که خدا دوست ندارد انجام گیرد؛ - دل مردم سخت و چشمانشان خشک شود و یاد بر آنان سنگین آید؛ - ، حلال شود و ، حرام گردد؛ - پیدا شوند که برای غیر دین مساله آموزند و طالب دنیا و ریاست باشند؛ - مردم را سخن خوش‌مزه و نمکین شمارند و یکدیگر را بِدان مژده دهند؛ - شر و سخن‌چینی آشکار شود؛ و - سوگندهای به‌ناحق به نام بسیار شود. 📚«الرّوضة من الکافی»؛ ، محمد بن یعقوب؛ ترجمۀ هاشم رسولی محلّاتی؛ تهران: علمیّۀ اسلامیّه؛ ۱۳۶۴؛ ج ۱، ص ۵۴تا۶۰
232 مشاهده