『🎭 نارسیسیسم بدخیم (Malignant Narcissism) یعنی چه؟』 ❒ اصطلاح نارسیسیسم بدخیم را نخستین بار اریش فروم در سال ۱۹۶۴ و به عنوان یک اختلال روانی شدید به کار برد. کرنبرگ در سال ۱۹۸۴ مفهوم نارسیسیسم بدخیم را در نوشتارگان روان‌کاوی وارد کرد. ❒ کرنبرگ برای نارسیسیسم قائل به وجود یک طیف است که خفیف‌ترین شکل آن «اختلال شخصیت نارسیسیستی» و شدیدترین شکل آن «نارسیسیسم بدخیم» است. کرنبرگ برای نشانگان نارسیسیسم بدخیم چهار مشخصه ذکر کرده است: ➊ نارسیسیسم ➋ پسیکوپاتی ➌ سادیسم ➍ پارانویا ❒ نارسیسیست‌های بدخیم، به دلیل این که برای خود جایگاه و اهمیت ویژه‌ای قائل‌اند، احساس استحقاق و حق‌به‌جانب بودن و خودبزرگ‌بینی فوق‌العاده‌ای دارند. ❒ نارسیسیست‌های بدخیم با دیگران بدرفتاری‌های عاطفی، جسمانی یا جنسی می‌کنند، و به شکل عمدی و بدخواهانه به دیگران آسیب می‌زنند. ❒ رفتار بی‌رحمانه و آسیب‌رساننده‌ای که نارسیسیست‌های بدخیم نسبت به دیگران دارند با احساس نیازشان برای حفظ قدرت، کنترل، و احساس برتری نسبت به دیگران تقویت و تشدید می‌شود. ❒ نارسیسیست‌های بدخیم نسبت به دیگران بدبین‌اند و روایت‌هایی که از زندگی خود دارند مملو از داستان‌هایی از کسانی است که خواسته‌اند سد راه پیش‌رفت‌ها یا تأثیرگذاری‌های خارق‌العاده یا منحصربه‌فرد ایشان شوند. ❒ نارسیسیست‌های بدخیم، با روایت‌های تاریخی ناراست خاص خود و ادعای‌شان مبنی بر آن که قربانی سرکوب و اعمال محدودیت از جانب دیگران بوده‌اند، می‌توانند بر دیگران تأثیر بگذارند و مریدان و پیروانی وفادار پیدا کنند که از آنان و قدرت‌شان حمایت می‌کنند. ❒ نارسیسیست‌های بدخیم ممکن است در روابط‌ با کسانی که به جایگاه ویژه‌ی ایشان باور دارند و آن را به دیده‌ی تردید نمی‌نگرند، وفادار باشند، اما به دلیل بدبینی و پارانویایی که دارند، حتا به کسانی که به آنان وفادارند نیز در موقعیت‌های مختلف صدمه و آسیب می‌زنند. ❒ در صورتی که نارسیسیست‌های بدخیم به قدرتی دست بیابند احساس می‌کنند وظیفه و رسالت و اجباری برای حفظ آن جایگاه و قدرت دارند تا کنترل خود را بر مریدان و پی‌روان خود و دیگران حفظ کنند، و برای حفظ آن خود را مجاز و محق می‌بینند که روال‌های معمول را دور زده و هر وسیله و ابزاری که در اختیار داشته باشند یا قدرت استفاده‌ی از آن را داشته باشند به کار بگیرند. ❒روابط نارسیسیست‌های بدخیم مبتنی بر احساس ناامنی و بدبینی (پارانویا) نسبت به دیگران است. به همین خاطر نیاز دارند که بر دیگران کنترلی دایمی داشته باشند. نظرات مخالف به شدت احساس ناامنی را در آنان تشدید کرده، آنان را زخم‌خورده و آشفته می‌کند، و به رفتارهای تخریبگرانه و سادیستی روی می‌آورند. ❒ بدبینی نارسیسیست‌های بدخیم، به ویژه در ارتباط با کسانی که در آنان قابلیت‌هایی خاص ببینند که تصور کنند می‌توانند در جایگاه آنان قرار بگیرند، تشدید می‌شود و ممکن است این بدبینی به رفتارهای سادیستی و تخریبگرانه نسبت به آن افراد منتهی شود. ❒ نارسیسیست‌های بدخیم، برحسب جایگاه و ابزارهای قدرتی که در دست دارند، ممکن است طیف متنوعی از رفتارهای تخریبگرانه و سادیستی را به کار ببرند. در یک سر طیف رفتارهای سادیستی آنان اقدامات تهاجمی صریح و عریان در برابر دشمن‌های مفروض قرار دارد، و در سوی دیگر ممکن است رفتارهای پوشیده‌تر و منفعلانه‌تر، مانند شایعه‌پراکنی، تخریب شخصیت، مانع‌تراشی و کارشکنی در برابر فعالیت‌های افرادی باشد که تصور می‌کنند پیش‌رفت آنان ممکن است تصویری که از جایگاه منحصربه‌فرد خود ایجاد کرده‌اند را در چشم دیگران کم‌رنگ کند. ❒ نارسیسیسم بدخیم طیف گوناگونی از افراد را می‌تواند در بربگیرد. در یک سر طیف نارسیسیست‌های بدخیم چهره‌های پرقدرت سیاسی دیده می‌شود که ممکن است دست به اقدامات خشونت‌آمیز وسیع یا حتا نسل‌کشی زده باشند. در سر دیگر این طیف افرادی قرار دارند که ممکن است قدرتی کم‌تر داشته باشند و درجاتی خفیف‌تر از رفتارهای سادیستی و تخریبگرانه در گروه‌های مختلف اجتماعی دیده شوند.