قرآن ترجمه المیزان سوره 33 سوره مبارکه الاحزاب صفحه 427 يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا (63) مردم از [وقت] قيامت از تو مى پرسند، بگو: علم آن فقط نزد خداوند است و تو چه مى دانى؟ شايد قيامت نزديک باشد. (63) إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا (64) همانا خدا کافران را [از رحمت خود] دور کرده و آتشى برافروخته براى آنان آماده ساخته است. (64) خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (65) در حالى که هميشه در آن جاويدان اند و نه دوستى مى يابند و نه ياورى. (65) يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا (66) روزى که چهره هايشان در آتش گردانده مى شود، مى گويند: اى کاش! ما اطاعت خدا و اطاعت رسول را کرده بوديم. (66) وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا (67) و مى گويند: پروردگارا! همانا ما فرمانروايان و بزرگانمان را اطاعت کرديم پس گمراهمان کردند. (67) رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (68) پروردگارا! از عذاب، دو برابرشان ده و [از رحمت خود] به طور کامل دورشان کن. (68) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَكَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا (69) اى کسانى که ايمان آورده ايد! مانند کسانى نباشيد که موسى را [با اتّهام ]آزار دادند، پس خدا او را از آنچه گفتند تبرئه کرد و او نزد خداوند آبرومند بود. (69) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (70) اى کسانى که ايمان آورده ايد! از خدا پروا داشته باشيد و سخن استوار بگوييد. (70) يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا (71) تا خدا اعمالتان را برايتان اصلاح کند و گناهانتان را بر شما ببخشايد و هر کس خدا و رسولش را اطاعت کند، حتماً کاميابى بزرگى يافته است. (71) إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا (72) همانا ما امانت (تکليف) را بر آسمان ها و زمين و کوه ها عرضه کرديم و آنها از حمل آن خوددارى کردند و از آن ترسيدند و انسان آن را حمل کرد، بى شک او بسيار ظالم و جهالت پيشه است. (72) لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (73) تا سرانجام خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را [به علّت تضييع امانت ]عذاب کند و توبه مردان و زنان مؤمن را [به علّت اداى امانت] بپذيرد و خدا آمرزگار و رحيم است. (73) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف #تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_ به کانال منتظر هرگز نمی میرد بپیوندید 👇 @motazer_zohor_113