#خاطره 🔷 انتقال پرچم عزا به نسل های کوچکتر 🔹مرضیه خانم ۳۶ ساله و صاحب دو فرزند است. سال‌هاست در خانه پدری او در شب‌های عاشورا نذر حلیم پخته می‌شود و به همراه آن همسایه‌ها جمع می‌شوند و مراسم برگزار می‌کنند. 🔸وی می‌گوید: « #روضه_خانگی خیلی تأثیر دارد. قطعاً من خودم با امام حسین علیه‌السلام در همین هیئت خانگی آشنا شدم. 🔹اول که بچه بودیم بازی می‌کردیم و نوای حسین حسین بزرگ‌تر‌ها و سینه‌زنی آن‌ها را می‌شنیدیم یا تلاش آن‌ها را در طول روز می‌دیدیم که دیگ می‌آوردند و بساط حلیم را به پا می‌کردند. ناخودآگاه ذکر حسین‌حسین زمزمه لب ما هم شد. 🔹بعد کمی بزرگ‌تر و در همین مجالس حاجت روا شدیم و گره‌های زندگی‌مان باز شد. این مجالس برای بچه‌ها خاص است و عاقبت‌بخیری دارد. بچه‌ها در این مجالس بازی می‌کنند و در عین حال یک کار کوچک انجام می‌دهند، مثل قند تعارف‌کردن یا جمع‌کردن استکان و بقیه دعاشان می‌کنند. 📍راه جذب بچه‌ها همین مجالس است، پس بزرگ‌تر‌ها باید سعه صدر و تحمل خود را بالا ببرند. ما در حال تربیت نسل‌ها هستیم. ما می‌خواهیم پرچم عزا را به بچه‌ها بدهیم. گاهی یک پرخاش نسبت به بچه‌ها آن‌ها را دلزده می‌کند. 🔸نکته دوم اینکه باید مجالس خانگی را ساده برگزار کنیم. تجملات و چشم و هم‌چشمی باعث کمرنگ‌شدن مجالس روضه خانگی می‌شود. هدف اصلی نباید گم شود. همان چای تلخ یا یک نان و پنیر هم کافی است و حتی یک جمعیت محدود هم در دستگاه امام حسین علیه‌السلام میزبانی حساب می‌شود، ان‌شاء‌الله». ⬛️ موسسه فرهنگی تبلیغی ثاقب 📡 با ما همراه باشید 🆔 @msagheb_ir