نقطه‌ی افتراق عطف بیان و نعت 🎓🆔 @nahvekarbordi الف. با توجّه به این روش در خیلی موارد می‌توان عطف بیان و نعت را از هم تشخیص داد. نعت در بیشتر موارد، اشاره به یک خصوصیّت و ویژگی متبوع دارد، در حالی‌که عطف بیان، تمام متبوع را به بیان دیگری توضیح می‌دهد و به ویژگی خاصّی در متبوع نمی‌پردازد. به عبارت دیگر، توضیح یا تخصیص نعت به واسطه‌ی خصوصیاتی است که بر ذات متبوع عارض می‌شود، بر خلاف عطف بیان که همان متبوع است امّا به بیانی که در عرف مردم مشهورتر و واضحتر است. به همین علّت است که عطف بیان غالب جامد است. به عنوان نمونه، «الکریم» در «رأیتُ زیداً الکریمَ الفهیم» به ویژگی خاصّ «زید» که کرامت و فهم است، اشاره دارد، «کرامت» و «فهم» بر «زید» عارض شده است، بر خلاف «جاء أخوکَ علیٌّ»، در این جمله «علیّ» همان «أخوک» است که به بیانی دیگر آن را توضیح داده و اشاره‌ای به خصوصیّت و ویژگی خاص متبوع ندارد. ب. نعت بر احوال متبوع دلالت دارد ولی عطف بیان، بر ذات متبوع دلالت دارد. ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #نعت در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9