•••
🔰 ... صالح نجفی که با سایر اعضای حلقه پرسش بر سر «ساختار سرمایه‌داری جامعه ایرانی» اتفاق نظر دارد، می‌کوشد با بهره‌گیری از این مدل مفهومی حیات 40 ساله اخیر ایران را توصیف کند. به باور او این ساختار سیاسی از ترکیب سه نظم «دموکراتیک» در «تراز نمادین»، «تئوکراتیک» یا همان خداسالاری و حکومت دینی در «تراز خیالی» و «تیموکراتیک» یا مالک سالاری در «تراز واقعی» تشکیل شده است و استمرار حیات جمهوری اسلامی را نیز باید در تلفیق پیچیده این سه امر شناسایی کرد.
♦️او در ادامه با تحلیلی از وقایع سال 88، این اعتراضات را در ساحت سیاسی و علیه «نظم دموکراتیک» و اغتشاشات 96 را در ساحت اقتصادی و علیه «نظم تیموکراتیک» ارزیابی می‌کند و معتقد است بر طبق تحلیل پیش گفته از صورت‌بندی لکانی، مبارزه سیاسی تنها زمانی ممکن خواهد شد که در هر سه این حلقات اتفاق بیفتد. «اعتراضات سال ۸۸ حلقه اول (دموکراسی) و تناقض و تعارض آن با تئوکراسی را هدف گرفته بود. اعتراضات دی ۹۶ حلقه سوم (تیموکراسی) و عمدتا تناقض آن را با تئوکراسی هدف گرفته بود. به این شکل است که می‌بینیم، اعتراض‌ها از مطالبات اقتصادی آغاز می‌شود، اما به‌سرعت معطوف به مرکز قدرت می‌شود. پس باید از مطالبه‌ای سخن گفت که «حلقه واسط» این دو اعتراض ظاهرا از هم جدا باشد.»
🔻 بنابراین برای تکمیل این حلقات و شکل‌گیری مبارزه سیاسی واقعی باید حلقه سوم یا «واسط» یعنی مبارزه علیه «نظم تئوکراتیک» نیز رخ دهد. برای تحقق این مهم در وضعیت نامتعین فعلی و در زمانی که «هیچ فرمی برای فعالیت سیاسی وجود ندارد» باید یک «نقطه صفر فعالیت سیاسی» مشخص کرد. این «نقطه صفر» خواهد بود که امکان تجمیع کنش‌گران بر سر یک مطالبه مشخص یا همان تشکیل «جبهه واحد برای مبارزه مشترک» مد‌نظر فرهادپور را ممکن خواهد کرد و تکثر موجود در جریان چپ را در یک زنجیره واحد به هم پیوند خواهد داد: «می‌توان به مطالبه‌ای اشاره کرد که بی‌واسطه یا در نگاه نخست مطالبه اصلی یا حتی گاهی فرعی هیچ‌یک از این جریان‌ها نباشد، اما به جهت ارتباطش با گفتار مسلط می‌تواند امکان سازماندهی بالنسبه فراگیری برای گفتارهای چپ فراهم سازد. این تک‌مطالبه می‌تواند در هیات ضعیف‌ترین حلقه مطالبات موجود نقش ایفا کند.»
📌 ادامه دارد...
🆔@namiramag 👈 عضویت