دلزدگی رسانهای یا :
آیا ما عامدانه در حال بیارزش کردن فجایع انسانی برای مخاطب هستیم؟
یکی از نظریهها در تبلیغ رسانهای باورها، پدیده Media BackFire یا شلیک معکوس رسانهایست. این تئوری میگوید:
زیادهروی در اظهار عقیده"الف" از طریق رسانه میتواند موجب فراگیری عقیده متفاوت "ب" شود.
تصور کنید شما در یک مهمانی یکساعت پیوسته نطق میکنید. حالا دراین میان اگر شخصی حرف بیارزشی هم بزند، احتمالاً با اقبال حضار مواجه میشود.
ایده "شلیک معکوس" بیان میدارد که اقبال افراد به آن حرف، نه الزاماً بابت ارزش آن، که نوعی اعتراض به تکرار شما و استقبال از هر چیز جدیدی است.
در فضای رسانهای کشور نیز مشاهده میکنیم رویه بسیاری از فعالان مذهبی نیز متفاوت نیست: نه الزاماً به فکر جذب و اقناع مخاطبین بیرونیتر هستند نه نگران دلزدگی و ریزش مخاطبین شبیه به خود هستند.
اثر دیگر این اشباع - که در ماجراهای این روزهای غزه نیز کموبیش شاهد آن بودیم- چیزیست که خانم دیمولر (پژوهشگر حوزه رسانه) از آن به عنوان "خستگی از شفقت" یاد میکند:
"یعنی که مواجههی بیش از حد با تصاویر وحشتناک یا روایت غصه در گزارشهای خبری، میتواند باعث سردیِ عواطف بیننده شود و کاری کند که او، به جای واکنش به شواهد، آنها را پس بزند."
و شاید به همین دلیل است که این سری حجم واکنشها به ماجرای غزه در خارج کشور، به مراتب بیشتر از مخاطب اشباعشده ایرانی بوده است.
✅ با ما باسواد شوید
🚩 نهضت سواد رسانه ای انقلاب اسلامی استان گیلان
🌐
@nasra_guilan