#راهکارها_در_نهج‌البلاغه ۵۷
💠 *«راه‌کار مصونیت نعمت دیگران»*
🔆 *«مَا قَالَ النَّاسُ لِشَیءٍ طُوبَى لَهُ إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ یوْمَ سُوء»*
🔆 «مردم به‌چیزى نگفتند خوشا به حالش مگر آنكه روزگار براى آن روز بدى را پنهان دارد.»
📘 نهج‌البلاغه حکمت ۲۷۸
🔷 🔹 *اگر خواهان بقای نعمات دیگرانیم و می‌خواهیم آنان خیر نعمات خود را ببینند و از طریق ما آسیبی به نعمت آنان وارد نشود؛ باید در کلام خود دقّت کنیم* و هیچ‌گاه عبارت «خوش به حالت» را به کسی نگوییم؛ زیرا به‌مجرد چنین کلامی فاتحۀ نعمت او را خوانده‌ایم.
◀️ بسیاری از افراد این‌گونه زندگی‌شان دگرگون شده است یا اصلا از دنیا رفته‌اند.
✅ کلام، در عالم نفوذ دارد؛ پس اگر از کلمات مثبت و مفید استفاده کنیم، بقای نعمات را تضمین کرده‌ایم. وقتی نعمتی را در فردی مشاهده می‌کنیم باید بگوییم: «نوش‌جان و گوارای وجود» در این صورت آن نعمت برای فرد باقی می‌ماند و می‌تواند بهترین بهره را از آن ببرد.
◀️ *حسرت نعمت‌های دیگران را نخوریم؛ زیرا حسرت دودی است که زندگی دیگران را می‌سوزاند.*
✍🏼 «حسرت» با «غبطه» متفاوت است؛ در «غبطه» انسان با خدا طرف است؛ دست خدا باز است و می‌تواند آن نعمت را در اختیار آدمی قرار دهد.
◀️ *بسیاری از افرادی که زندگی‌شان در معرض حسرت واقع می‌شود؛ در درون زندگی‌شان خوش نیستند!*
✅ به جای این که حسرت زندگی دیگران را بخوریم؛ *باور کنیم هم‌اکنون بهتر از آن را از خداوند دریافت کرده‌ایم.*