💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 عمری به پای چشم تر خود گریستم هر شب ز داغ یک پسر خود گریستم بر خاک های گرم بقیع روضه خوان شدم تنها، ز شام تا سحر خود گریستم از فرط گریه خون چکد از پلک های من بر حال زار این جگر خود گریستم تا دوختم نگاه سوی ماه آسمان با یاد چهره ی قمر خود گریستم با مشک آب پیش سکینه نشستم و شرمنده مثل گل پسر خود گریستم شاعر:رضا رسول زاده