|⇦•گفتم: این رسم وفا...
#قسمت_اول توسل به امام زمان عجل الله ویژۀ شهادت امام هادی علیه السلام اجرا شده در سال۱۴۰۰ به نفس حاج محمد رضا بذری•✾•
🎤🎤🎤
"السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَمَوْضِعَ الرِّسالَةِ وَمُخْتَلَفِ المَلائِكَة"
"السَّلامُ عَلَي المَهدي وَعَلى آبائِه"
گفتم: این رسم وفا با من مهجور نبود
گفت: این عشقِ تو با شِکوه ی تو جور نبود
گفتم: افتادهام از خواب و خوراک از پی تو
گفت: کس در طی این مرحله مجبور نبود
گفتمش: کورشد این چشم و جمال تو ندید
گفت: میدید اگر چشمِ دلت کور نبود
گفتم: آوارهی صحرا شدهام در طلبت
گفت: اینقدر رَهِ منزلِ ما دور نبود
گفتم: ای یار مرنجان دل ما را به فراق
گفت: قدرِ دلِ من، قلبِ تو رنجور نبود
*بيشتر از اينكه ما مشتاق ديدار حضرت باشيم، آقامون مشتاقِ ديدنِ ماست...*
گفتمش: خانهی دل منتظر مقدم توست
گفت: هر بار که من آمده ام نور نبود
گفتم: ای شاه! شب و روز دعا گوی توأم
گفت: کی بنده دعا کرد که مأجور نبود
#شاعر حسن بیاتانی
*يا صاحب الزمان! الغوث و اَلاَمان...*
خبر گریه ی گرفتاران..
میرسد شب به شب به دلداران
این قبیله به ما نظر دارند
پیرشان کردهاشمی یاران
*نامه نوشت به امام هادي، گفت: آقا اگه يكي بخواد با امامش حرف بزنه چيكار بايد بكنه؟ حضرت جوابش رو با نامه داد: "إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ، فَإِنَّ اَلْجَوَابَ يَأْتِيك" هر وقت خواستي با ما حرف بزني ،هر حاجتي داشتي، فقط لبت رو تكون بده، ما حاجتت رو ميديم...*
این قبیله به ما نظر دارند
پیرشان کرده غصه یاران
نخ تسبیحشان که میچرخد
سرِ پا میشوند بیماران
سر به دیوارِ اهل بیت زدیم
خوش به احوال سر به دیواران
ما گنهکارهای آلوده
پشتمان گرم شد به غفاران
دل ما تنگ سامرا شده است
ما و آقا و نم نمِ باران!
ما طلبکار این کریم شدیم
بس که رو داده بر بدهکاران
*وقتي به اون مأمورش سعيدِ حاجب دستور داد برو واردِ منزلِ امام هادي بشو، ميگه من نردبان گذاشتم از ديوار منزل بالا رفتم، دوباره نردبان گذاشتم تويِ خونه ي حضرت گذاشتم، اومدم از ديوار بيام پايين چون تاريك بود گفتم الان ميوفتم، وحشت من رو گرفت، ديدم صدايِ امامِ هادي بلند شد: صبر كن الان برات چراغ بيارم...*
یوسف سامرا نگاهی کن
ناز بفروش بر خریداران
شیرها پوزه میکِشند به پات
تشنه ی کُشتن تو خونخواران
*متوكل حضرت رو انداخت تويِ قفسِ شيرها، مطمئن بودن همه، درنده ها كارِ امامِ هادي رو تمام ميكنن، اما كار به جايي رسيد خودِ متوكل ملعون دستور داد: حضرت رو از توي قفس بيرون بيارن، يه وقت كسي نبينه اعتقادش به امام بيشتر بشه، همه ي شیرها دورِ حضرت حلقه زدن، صورت به پاي حضرت ميكِشيدن...*
اهل دنيا! غم و محن بس ماست
این که بی کَس شده همه کَس ماست
*وقتي قارون توي جمع به موسي بي احترامي كرد، موسی سر به سجده گذاشت، گفت: خدايا! اگه من پيغمبرت هستم تا جوابش رو ندي من سر از سجده بر نميدارم، عذاب الهي در دَم نازل شد، قارون و همه ي عظمتش رو زمين فرو بُرد...
اميرالمؤمنين پيش بيني كرده بودن كه خبيث ترين در بني عباس در دهمينِ اوناست، همين متوكلِ عباسي، چقدر از سادات رو به شهادت رسوند، كربلا رو به آب بست، شخم زد، ميخواست اثرِ امام حسين رو از بين ببره، كار به جايي رسيد گفت: هر كي ميخواد بره كربلا بايد يه دستش از بدن جدا بشه، چقدر دستها بريده شد، چشم ها چقدر کور شد...
بنای این ملعون بر تحقیرِ امامِ معصوم بود، روزی که از مدینه آقا رو آوُردن به سامرا، در کاروان سرایی جا دادن که گداهایی که صبح تا غروب میرفتن گدایی، شب میرفتن تو این کاروان سرا برای استراحت، اونجا حضرت رو منزل داد، میخواست قدر و منزلت امامِ هادی رو پایین بیاره...
دیگه چیکار کرد متوکل؟ امامِ ما رو به بَزم شراب کشوند، خودش شراب میخورد به حضرت هم ظرف شراب رو تعارف می کرد...*
گرچه از زهر حالِ مضطر داشت
به دلش داغهای بدتر داشت
حُجره از ناله ی اَنَا العَطشان
حال و روزی شبیه محشر داشت
علی بن جواد این آخر
ذره ای خاک کربلا برداشت
آب شرمنده ی لبانش شد
اثر تشنگی به حنجر داشت
آنقدر بین حجره می غلطید
جای خونمُردگی به پیکر داشت
بعد از آن مجلس شراب فقط
از غمِ عمه دیده ی تر داشت
این لباسش اگر چه خاکی شد!
باز آقا لباسِ دیگر داشت!
گرچه سر درد اذیتش میکرد
هرچه هم بود لااقل سر داشت
دور و بر خنجری به دستی نیست
قاتلش را کجا برابر داشت؟!
دخترش گرچه داغدارش بود
پشت صد پَرده بود معجر داشت
روضه ی من فقط همین جمله ست
پسرش را کنارش آخر داشت
کربلا داغ بر جگر خورده
وای از آن تشنه ی پسر مرده!
#شاعر پوریا هاشمی