دوبیتی و رباعی آیینی بخشی از فَوَ عِزَّتِكَ يَا سَيِّدِي لَوْ نَهَرْتَنِي مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِكَ ... بیچاره‌ام و بی کس و مضطر، نروم از خانه‌ات ای کریم، دیگر نروم غیر از تو مگر پناه‌گاهی دارم؟! گیرم که مرا برانی از دَر، نروم ✍ دارویِ زخمِ شیرِ خدا، شیرِ تازه بود ای کاسه‌های شیر! امان از دلِ رباب ✍ جرعه‌ نوشند از او حیات و ممات بر حیات و مماتِ او چند بیت از یک قصیده طولانی... هوای کوفه از آن‌روز تا روز جزا ابری‌ست که گم کرده‌ست هنگام سحر، ماه تمامش را جهان بیچاره شد، تنهایی از هر جای او جاری‌ست چه بی یار است دنیایی که گُم کرده امامش را علی راحت شد از دست همه نامردم کوفه همان‌ها که نمی‌دادند یک پاسخ، سلامش را علی رفت و ستون‌های هدایت واژگون شد، آه شهادت شد نصیب او و شیرین کرد کامش را علی "فزتُ و ربّ‌الکعبه" می‌خوانَد ولی جبریل زند بر سینه و سر، می‌بَرَد با گریه نامش را ✍ سروده جمعی از شعرا يارب دل اگر سير در افلاک كند جان را صدف گوهر لولاک كند مگذار كه آلوده بمانم، بگذار_ باران محبتت مرا پاک كند ✍ کی می‌شود از مهر تو، شرمنده نشد؟ یا بنده‌نوازی تو را بنده نشد؟ از خشم تو بندۀ گنه‌کار گریخت اما به کسی جز تو پناهنده نشد اشک آوردم، آتش آه آوردم هم نامه و هم روی سیاه آوردم هرکس به تمنای تو چیزی آورد من هیچ نداشتم، گناه آوردم با آن‌که دمی نبوده خرسند از من هرگز نبریده است پیوند از من از این همه عیب‌پوشی‌اش حیرانم انگار حیا کرد خداوند از من! ✍ مسکینِ همه شبم، بک یا الله من فاطمه مذهبم، بک یا الله قرآن به سرم گرفتم و گُل کرده ده مرتبه بر لبم، بک یا الله ✍ خدایا دامنی آلوده دارم به درگاه تو باز افتاده کارم شنیدم مونسی با دل‌شکسته نظر کن از کرم بر حال زارم کریما، منعما، پروردگارا ببین خوبی‌تو بد کرده ما را گنه کردیم اگر پرده دریدیم تو اما پرده‌پوشی کن خطا را خدایا من کی‌ام عبدی که دانی ز تو غافل، پی لذات آنی نمی‌آید ز من غیر از خطا، لیک نمی‌آید ز تو جز مهربانی نسیم عفو تو امشب وزیده دو قطره اشک از چشمم چکیده ملک در نامه‌ی اعمالم امشب به جز لطفت ندیده که ندیده الهی محضرت را دوست دارم تضرع بر درت را دوست دارم مقرم در بساطم جز گنه نیست ولیکن حیدرت را دوست دارم دو دست سائل و دامان حیدر من و احسان بی‌پایان حیدر الهی بعلیٍ بعلیٍ ز من بگدر خدایا، جان حیدر فقیرم، زیر دِین العفو گفتم به ربّ عالمین العفو گفتم شب قرآن‌به‌سر آمد، دوباره "الهی بالحسین العفو" گفتم امام مهربان العفو می‌گفت لب‌ِ تشنه چنان العفو می‌گفت به زیر دشنه آقا فکر ما بود برای شیعیان العفو می‌گفت ✍ مسکینم و با ربِّ جلی می‌گویم شرمنده‌ام از گنه ولی می‌گویم تا آنکه ببخشی تو گناهانم را ده بار الهی بِعلی می‌گویم ✍ ‍.┅┅┅┅┄❅💠❅┄┅┅┅┅┄ 🇮🇷اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ🇮🇷 دعوتید: به کانال ماندگاروبروز ایتا↙️ ‌╔═💎💫═══╗ Eitaa.com/navayehzakerin2 @Aramesh113 ╚═══💫💎═╝