🍂سلسله مباحث: شماره 33 موضوع: نیازهای طلبه و ابعاد رشد /قسمت دوم: بعد علمی 2 ـ رشد شخصیت ما در هر یک از ابعاد شش‏گانه در گرو به‏دست آوردن آگاهی‏هایی است. این آگاهی‏ها باید به‏مرور زمان در ذهن ما حضور یابد و پس از آن به دایره عمل نفوذ کند و به کار گرفته شود. در میان همه این آگاهی‏ها به بیان تفصیلی یک مورد مهم می‏پردازیم. 1.. آشنایی با محتوای دین در دوره تحصیل نظام آموزشی حوزه در سال‌های نخست، بیشتر تلاش می‏کند تا «توانایی‏ها»ی لازم در جهت فهم عمیق دین را در اختیار طلبه بگذارد. طلبه در سال اول با دین خدا آشنا نمی‏شود؛ صرف می‏خواند. سال دوم، نحو و منطق می‏آموزد. سال سوم بلاغت در دستور کار اوست. پس‏ از آن هم به آشنایی با فقه و اصول می‏پردازد و تا پایان دورة تحصیل، اگر به برنامة درسی حوزه اکتفا کرده باشد چندان با متن محتوای دین (جز در دایرة گزاره‏های فقهی)انس نمی‏گیرد. اطلاعات دینی و مذهبی طلبه‏ای که 10 سال در حوزه به متون رسمی اکتفا نموده با دوست دبیرستانی او که اکنون فارغ التحصیل دانشگاه است، چندان (یعنی متناسب با 10 سال تحصیل)تفاوت ندارد. زیرا منبع تغذیة فکری هردو مشترک بوده است: مجالس مذهبی، مطالعات شخصی، جلسات وعظ، رسانه‏های جمعی و.. . تفاوت طلبه با این دوست دانشجو در آگاهی‏های بالفعل نیست. یا دست‌کم به اندازه 10 سال اختلاف ندارند. تفاوت این دو، در توانایی‏ها و قابلیت‏ها است. طلبه، ابزارها و تجهیزات کارآمدی کسب نموده که برای آشنایی عمیق با دین خدا یا تحقیق در معارف دینی بسیار آماده‏تر از دیگران است. هر دو در ابتدای مسیر قرار دارند. اما مَرکبی که طلبه در اختیار دارد سرعت و شتاب او را در حرکت آینده بسیار افزون خواهد نمود. به ‏هرحال لازم است طلبه از ابتدای تحصیل، موازی با کسب توانمندی‏ها و مقدمات، برای انس با متن پیام دین نیز تلاش کند. تعطیلات فراوان حوزه، فرصت بسیار مغتنمی برای تأمین این نیاز مهم است. کمبود این برنامه در فعالیت‏های طلبه موجب دل‌سردی و یأس او از ادامه تحصیل حوزوی می‏شود. برنامه‏هایی که برای رفع این نیاز، پیشنهاد می‏شود اختصاصی به طلبه ندارد. دیگران نیز می‏توانند برای تقویت بنیان اعتقادی و انس با پیام خدا، این برنامه‏ها را در دستور کار خود قرار دهند ولی از آنجا که این برنامه‏ها با نوع وظایف صنفی طلبه بسیار همخوان است طلبه موظف است بیش از دیگران این برنامه‏ها را دنبال کند و مجاز است بخشی از زمان فعالیت‏های صنفی خود را نیز برای آن قرار دهد. 2.. ارتباط مستمر با قرآن فعالیت روزانة طلبه نباید از تدبر در آیات و یا مطالعة تفسیر خالی باشد. پیوند دائم طلبه با قرآن، شاکلة روحی و فکری او را بیمه و بهرة معنوی و معرفتی فراوانی نصیب او می‏گرداند. انس با قرآن نیاز دائمی طلبه است. البته این نیاز، در شرایط سنی و علمی مختلف، مراتب گوناگون دارد. رشد علمی طلبه، به او اجازه خواهد داد این انس را در مراتب بالاتر نیز تجربه کند. فاقرؤوا ما تیسّر من القرآن[مزمل 73: 20] ادامه دارد... 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com