♨️اثبات توحید در نامه31 نهج‌البلاغه 🔷امام‌الموحدین در نهج‌البلاغه ، بیانی زیبا، عقلی و قابل‌فهم در مورد توحید دارند. در فرازی از نامه31، امام علیه‌السلام به استدلالی بر توحید پروردگار اشاره می‌کنند که در این نوشتار به آن می‌پردازیم. 🔸امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «...وَ اعْلَمْ یَا بُنَیَّ أَنَّهُ لَوْ کَانَ لِرَبِّکَ شَرِیکٌ لَأَتَتْکَ رُسُلُه...»؛[1] «...پسر عزيزم! بدان كه اگر پروردگارت شريكی داشت، بی‌گمان فرستادگان و رسولان نزد تو می‌آمدند...». 🔹استدلال در این روایت از این‌ قرار است: 1️⃣ پسرم بدان اگر برای پروردگار تو شریکی بود، قطعاً پیامبرانِ آن خدای دیگر هم برای تبلیغ و رساندن پیام آن خدا به مردم، نزد تو می‌آمدند. 2️⃣ امّا پیامبران آن خدایِ دیگر نزد تو نیامدند. 🟩پس پروردگار تو شریکی ندارد. 🔸توضیح استدلال 🔷در این استدلال حضرت درصدد بیان این نکته‌اند که به حکم عقل چون خدا حکيم است؛ پس اگر شريکی می‌داشت، باید از روی حکمت هر دو خدا مسیر سعادت را از طریق پيامبران خويش به مردم برسانند. 🔹از طرفی ما می‌بینیم تمام انبيا، بشر را به‌سوی خداى واحد دعوت کرده‌اند؛ آيات قرآن و متون کتب آسمانى گواه اين مطلب است. حال اگر خدای دیگری بود، باید پیامبرانی غیرازاین پیامبران می‌فرستاد که با دیگر پیامبران در مورد خدا تفاوت نظر داشته باشند. 🔸به روشنی می‌بینیم که چنین پیامبرانی نیامده‌اند. به زبان ساده صدوبیست و چهار هزار پیامبر آمده‌اند و هرکدام از آنان از خداى واحد سخن می‌گفتند و ملت‌ها را به‌سوی او فراخوانده‌اند، اگر غیر از الله، خداى ديگرى بود، پيامبران او كه صاحبان دین و راهنمای سعادت هستند، كجایند؟ 📝پی‌نوشت: [1]. نهج‌البلاغه ، نامه31. 📎 📎 📎 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰