#ادبیات_مهارت_محور 📚آیا می‌توان ضمیر «رسالته» در آیه‌ی‌ تبلیغ را به «ما»ی موجود در «ما انزل الیک» برگرداند؟ 📝در آیه‌ی «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ»،دو «ما» وجود دارد که اولین آنها(ما أنزل) موصوله و دیگری(ما بلغت) نافیه است. اما واژه‌ی رسالت، اسم است به معنای آن چیزی که رسول(فرستاده) آن‌را حمل می‌کند؛ (اعم از نامه، دستور، خبر و...) که جمع آن رسائل است. این کلمه به ضمیر مفرد مذکری اضافه شده که به «رب» برمی‌گردد؛ زیرا آن چیزی که رسول (پیامبر اسلام(ص)) آن‌را حمل می‌کند(یعنی ابلاغ ولایت امام علی) رسالتی متعلق به پرورگار است؛ زیرا در اضافه، حرف لام که معنای ملکیت دارد، در معنا مقدر است. در صورتی که ضمیر را به «ما» برگردانیم، این آیه از لحاظ معنا دچار مشکل خواهد شد؛ زیرا این جمله تبدیل به جمله‌‌ای می‌شود که معنای آن کاملا بدیهی است و به گفته علمای ادب، خبر از بدیهیات امری بی‌فایده و خلاف بلاغت است. به عبارت دیگر، در صورتی که ضمیر را به «ما» برگردانیم، معنای آیه این‌گونه خواهد بود: «ای پیامبر آنچه که بر تو نازل شده است را ابلاغ کن، و اگر آن‌را ابلاغ نکنی آن‌را ابلاغ نکرده‌‌ای» و این بیان موضوعی بدیهی خواهد بود! 📚واحد پژوهش مدرسه علمیه مسجد گوهرشاد ╔══🌺🍃📚🍃🌺═══╗ https://eitaa.com/joinchat/3176005776Cfc63dd93ba ╚════🌺🍃📚🍃🌺═╝