پیام‌های سورۀ توبه - آیۀ ۲۴: ۱. میزان ایمان را هنگام قرار گرفتن سر دو راهی دنیا و آخرت می‌توان شناخت. «أَحَبَّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ» ۲. جهاد، از ارکان اسلام است و در کنار توحید و نبوّت مطرح شده است. «مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ» ۳. برای عبور از پل‌های مادّیت، باید عقاید و انس با خدا را تقویت کرد. «إِنْ کانَ آباؤُکُمْ» «وَ أَمْوالٌ» «أَحَبَّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ...» ۴. عواطف فامیلی و امکانات مادّی نباید مانع جهاد شود و هر کجا مانع شد، زمینه‌‏ساز قهر الهی است. «إِنْ کانَ آباؤُکُمْ» «وَ أَمْوالٌ» «أَحَبَّ» «فَتَرَبَّصُوا...» (در راه دوستی خدا و جهاد در راه او باید از همه‌چیز و همه‌کس گذشت. زیرا حفظ دین، بر حفظ روابط خانوادگی، عاطفی و اقتصادی مقدّم است.) ۵. مسلمانانِ مرفّهِ دنیاپرست، همچون کافرانند. (در آیه، خطاب به آنان کلمۀ «فتربّصوا» به کار رفته که این لحن در قرآن، خطاب به کفّار است. به علاوه آیه می‌رساند که خداوند خود با دنیاپرستان سخن نمی‌‏گوید، بلکه به پیامبر می‏‌فرماید که به آنان پیام بدهد. «قُل» تفسیر المیزان) «فَتَرَبَّصُوا» ۶. اگر رفاه در زندگی اصل شد، انسانیّت سقوط می‌‏کند و سبب دوری از خدا و رسول است و قهر و غضب نامعلومی را در انتظار دارد. «یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ» ۷. رفاه‌طلبانِ مسئولیّت‌گریز، مشمول هدایت الهی نمی‌‏شوند. «لا یَهْدِی» ۸. برتری دادن مادّیات بر امور معنوی، نشانۀ فسق است. «أَحَبَّ إِلَیْکُمْ» «الْفاسِقِینَ» (مرز ایمان و فسق، رها کردن معنویات است)