📝پرسش: والدین و افرادی که امور تربیتی را بر عهده دارند چه رسالتی در قبال جوانان دارند و چطور می توانند به طور مؤثر نقش آفرینی داشته باشند ⁉️‼️ پاسخ: ۱: تفهيم اين واقعيت که «معنويت» و «رابطه با خداوند»، فقط به روز های سخت زندگی محدود نمی شود، بلکه تجلی کامل ارتباط با پروردگار، در همه فراز و نشيب های زندگی، قابل مشاهده است. به آنان بگوييم، آنان که در روزهای خوب زندگی به ياد خداوند هستند پروردگارشان آن ها را در روزهای سخت زندگی، تنها نخواهد گذاشت. ۲: آثار مثبت و ارزنده معنويات را در جنبه های فردی و اجتماعی برايشان بازگو کنيم تا انگيزه قويتری برای ارتباط با خالق بيابند. ۳: آنان را آگاه کنيم که برخورداری از معنويت، میتواند بر عوامل بازدارنده ای همچون اضطراب ها و استرس های زندگي، غلبه نمايد و اطمينان و آرامش را بجای آن، قرار دهد. ۴: شيوه های نزديک شدن به پروردگار را به آنان‌ ارائه دهيم، شيوه هايی که هم از طريق عقل و هم از راه عشق می تواند، جوان را واصل به حقيقت بنمايد. اگر «دکارت» با گام های عقل به خدا رسيد، پاسکال با جهش عشق خود را به محبوب رسانيد. خدای دکارت و خدای پاسکال، يکی است ولی راه های وصل به او، متفاوت است. ۵: به جوانان، يادآوری نماييم که بهره گيری از معنويت، به آدمی و شخصيت او، ساختاری منطقی و قابل اعتماد می بخشد و او در پرتو چنين منشی قادر خواهد بود، دوستان خود را جذب نموده و ارتباط اجتماعی سالم و فعالی پايه ريزی نمايد. ۶: مطالعه زندگی نامه بزرگان دين و سيره اوليای خدا، يکی از بهترين شيوه های تقرب نسل جوان به معنويات و حضور پروردگار می باشد. ۷: و چنان چه جوانان مايل باشند که بيشتر از گذشته خود را به خالق ازلی نزديک نمايند، رمز آن را بايد در «عمل به واجبات» و «ترک محرمات» بيابند. 💡 با ما همراه باشید... 🆔️ @parizadmedia