💠❓📚 ✍🏻💠 #پــرســمــان
🔻پرسشی پیرامون #دعای_فرج؛
❓اگر به معنای بخش دوم این دعا توجه شود خواندن آن خلاف احتیاط است آنجا که گوید:
🔅«يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَانِ»؛
🔅یعنی ای محمد و ای علی مرا کفایت کنید که شما دو بزرگوار مرا کافی هستید.
❓حال پرسش این است که کافی هستید یعنی چه؟
❓یعنی دیگر نیازی معاذا بالله به خدا هم نیست؟
❓آیا این بخش دوم را بعدها غالیان و افراطیان به دعا افزوده اند ؟ و اصلا این دعا سند و مستند معتبری دارد یا نه؟!
❓متن آن با کتاب خدا در تعارض است که قرآن بارها با تأکید می گوید: «حسبنا الله و نعم الوکیل»، سوره آل عمران، آیه ۱۷۳ و نیز با آیات ۳۶ تا ۳۸ در سوره زمر در تعارض آشکاری است که در ضمن آن با استفهام تقریری می پرسد:
🔅«الیس الله بکاف عبده؟!/ مگر خدا پرستنده اش را کفایت نمی کند؟ این دعا از پیامبر یا امام معصوم هم نقل نشده است. روایت هم نیست بلکه یک رؤیاست؟!
✅ پاسخ:
⚜ علامه مجلسی به نقل از مرحوم طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان می آورد که دعای مشهور به دعای فرج دعایی بوده است که امام زمان (علیه السلام) به فردی به نام محمد بن احمد بن ابی اللیث در تشرفی که نسبت به ایشان روا داشتند تعلیم دادند و او که از دست دشمنان امنیت نداشت به برکت این دعا نجات یافت؛
👌می گوید که امام زمان (علیه السلام) به من چنین تعلیم داد؛
🔅«اِلهی عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطآءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِی الاَْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَ انْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی».
📚 بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۲۷۶.
⚜ کفعمی نیز نقل می کند که این دعایی بود که امام زمان (علیه السلام) به فردی زندانی تعلیم دادند که او به برکت این دعا از زندان رهایی یافتند که کفعمی دعا را با اضافه این جملات نقل می کند؛
🔅« ...الساعه الساعه الساعه العجل العجل العجل یا ارحم الراحمین بمحمد و آله الطاهرین».
📗المصباح کفعمی، ص ۱۷۶.
🔻مضمون این دعا در کتب زیر نیز نقل شده است؛
📚 وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۸۶.
📕جمال الاسبوع، ص ۲۸۰ و...
📚 بنابراین دعا از حیث سند معتبر است و علمای بزرگ آن را در کتب خود نقل کرده اند.
❓حال آیا جمله «اکفیانی فانکما کافیان» «مرا کفایت کنید زیرا شما کفایت کننده هستید» با آیات قرآن که خداوند را کافی و کفایت کننده می داند تعارض دارد؟
👌پاسخ روشن است که هیچ گونه تعارضی بین فراز مذکور و آیات قرآن نیست.
🔻درخواست کفایت کردن از غیر خدا دو صورت دارد؛
1⃣ گاهی این درخواست با این اعتقاد است که طرف مقابل در کفایت کردن و کمک رسانی مستقل و بی نیاز از خدا بوده و از موضع استقلال انسان را یاری می کند.
❌بی شک درخواست کفایت کردن با این اعتقاد عین شرک است و مخالف آیات قرآن می باشد.
2⃣ در صورت دوم درخواست کفایت کردن از دیگران به قید استقلال و بی نیازی از خداوند نیست، بلکه با این اعتقاد این درخواست مطرح می شود که کفایت کنندگان با قدرت و نیرو و اجازه ای که خداوند به آنان داده است انسان را یاری کنند.
🕋 چنین کمک خواهی و درخواست کفایتی عین توحید است زیرا جهان آفرینش جهان اسباب و مسببات است و فیض الهی طبق مشیت خدا از مجاری یک رشته اسباب به انسان می رسد و سبب در کار خود استقلال ندارد و به امر الهی کار خود را صورت می دهد.
👌بنابراین اگر درخواست کفایت دیگران را منوط به اذن الهی و مشیت او شمردیم و آنها را موجودی ممکن و غیر مستقل دانستیم، در واقع این درخواست کفایت از خداست که به این فرد قدرت و توانایی داده است که دیگران را کفایت کند اگر چه به ظاهر درخواست کفایت از غیر خداست.
⚜ لذا خداوند در قرآن خطاب به پیامبرش می گوید که به مشرکان بگوید؛
🔅«آنها که کافر شده اند می گویند تو پیامبر نیستی، بگو کافی است که خداوند و کسی که علم الکتاب نزد اوست گواه من باشند».
📖 رعد، آیه ۴۳؟
⚜ پیامبر در کنار خداوند، شهادت دادن کسی که علم الکتاب نزد اوست (علی علیه السلام) را کافی در اثبات نبوت خود می داند، در حالی که شما می گویید تنها باید خداوند کافی برای بنده اش باشد.
{۱}