#قسمت_بیست_چهارم #روشنا صبح روز بعد همه دور میز صبحانه جمع بودیم که چکاوک نگاهی به جمع کرد من و مهسا امروز به بازار می رویم و قصد داریم بازدیدی از محصولات محلی داشته باشیم ؛ بعد نگاهی به آقا جمشید کرد شما ما را می رسانید ؟! آقا جمشید که به نطر خسته و بی حوصله می آمد ؛ شروع به هم زدن چایی اش کرد و زیر لب گفت نه دختر جان چکاوک تکانی خورد و خودش را جمع جور کرد چطور ؟! حال لیلی خوب نیست باید زودتر برگردیم اما... آقا جمشید حرفی نزد و چکاوک و مهسا شروع به غر زدن کردند، از روی صندلی بلند شدم و به سمت سالن رفتم حال من هم دست کمی از لیلی نداشت تماس های مکرر صدر و رد کردن های من دردسر شده بود ، بابا هم مرتب پیامک می زد کجایی دختر بابا چرا پاسخ تلفن نمی دهی ؟! در همین فکر ها بودم که لیلی مرا صدا کرد روشنک کجا میروی ؟! چی شده عزیزم حالت خوب هست ؟! آره خوبم اما رنگ و رویت این را نشان نمی دهد محتشم بدون هیم گونه حرفی از کنار ما گذشت دستان لیلی را در دست گرفتم عزیزم خیلی دستان سرده می خواهی بیمارستان ببریمت؟!. نه چیزی نیست لیلی این جمله را گفت و از حال رفت در حالی که داست روی زمین می افتاد بغلش کردم و او را به سمت یکی از مبل ها بردم دد همین حین آقا جمشید را صدا می کردم اما صدای بحث چکاوک و مهسا این قدر بالا گرفته بود که صدای من به آن ها نمی رسید موبایلم را برداشتم ، با اوژانس تماس گرفتم در مدت زمانی که اورژانس می آمد مرتب لیلی را صدا می زدم عزیز دلم صدای مرا می شنوی ؟!لیلی جونم لیلی در حالی که چشمانش را سعی می کرد باز کند بی صدا فریاد می زد بیست دقیقه بعد اروژانس زنگ ویلا را زد آقا جمشید با صدای زنگ از آشپزخانه بیرون آمد ، تا چشمش به لیلی افتاد گفت چی شده ؟! من در حالی که دستانم را بهم فشار می دادم گفتم عجله کنید در را باز کنید اورژانس آمد چکاوک و مهسا با شنیدن هیاهوی ایجاد شده در سالن از آشپزخانه بیرون آمدند وفتی من و لیلی را در این وضعیت دیدند؛ زیر لب زمزمه کردند این هم از مسافرت ما ببین چطور سفر را خراب کردند ؟! نویسنده : تمنا🌱🌴🍄