✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃 #رمان #بالاتر_از_عشق #قسمت_دوم بسم الرب العشق این که دوست صمیمی رضاست (رضا برادرم) یه چن وقتی بود ازش خبری نبود. به این امید که الان اونم منو نیگا میکنه بهش خیره موندم اما همچنان سربه زیر موند. همین کارای این بچه مذهبیا هست که برا آدم اعصاب نمیذاره زهرا از جا بلند شد و بامن خداحافظی کرد با اون پسر که معلوم نبود باهاش چه سنمی داره از دانشگاه خارج شد هیچ وقت نتونسته بودم دقیقا چهرش رو رو رصد کنم اما اینبار موفق شدم چشمهای آبی رنگ با مژه های بلند و کمی بور ولی چرا هز چه فکر میکنم بقیه ی اجزای صورتش رو به یاد نمیارم؟؟؟ فقط و فقط چشم هاش ... سرکلاس ذهنم فقط درگیر پسری بود که حتی اسمش رو هم نمیدونستم هیچی ازش بخاطر ندارم بجز چشماش کلاس تموم شد و من همچنان سردرگم بودم هچی بیشتر بهش فکر میکردم جنون بیشتری وجودم رو در بر میگرفت همینجور در حال خیال بافی کردن بودم که صدای نیلا همکلاسیم تمام معدلات ذهنیم رو بهم زد _چطوری نازی جون؟؟ بهش خیره شدم این دختر با این سبک بازیاش چقدر بازهرا تفاوت داشت از چهره زهرا فقط نجابت و محبت سرازیر بود اما از نیلا؟؟؟ زدم به سیم آخر انگار هم صحبتی با زهرا کار خودش رو کرده بود باصدای محکم و قاطع گفتم +اسم من فاطمه اس لطفا من به اسم اصلی خودم صدا کن نیلا با چشم هایی گرد شده به من خیره شد _ نازی دیوونه شدی ؟؟ با اخم گفت +فا ط مه کیفم رو برداشتم و به سمت خونه راه افتادم . صدای زنگ خونه به صدا در اومد صدیقه بیخیال به صفحه تلوزیون خیره شده بود مراسم شییع شهدای مدافع حرم داشت از تلوزیون پخش میشد پس خودش رو به بخیالی نزده محو تماشا شده و هیچی رو متوجه نمیشه شونه ای بالا انداختم به سمت حیاط رفتم که صدای صدیقه من رو همونجا میخکوب کرد _کجا با این سرو وضع ؟؟ +صدای زنگو نشنیدی؟؟میرم ببینم کیع! _یعنی اگه مرد بود نزاشتم حرفش رو ادامه بده و چادر گل گلی صدیقه رو برداشتم هنوز چادر رو سرنکرده بودم که گفت _وایسا همینجا خودم میرم و چادر رو از دستم کشید بدون توجه به کاراش خودم رو انداختم روی مبل چند دقیقه بعد صدیقه با یه جعبه تو دستش به طرف اتاق رضا رفت بلند و با تشر گفتم +کی بود؟؟؟ _دوست رضا از سرجام پریدم +کدووومش چیکار داشت ؟؟؟؟ فکر اینکه همون پسری که با زهرا بود همون پسر چشم آبی چند دقیقه پیش جلوی در خونه ما بوده باشه وجودم رو به لرزه در آورد و همانا حرف صدیقه و همانا خورد شدن من _همون پسره که اسمش محسن بود یه بسته امانتی برا رضا آورده بود حالا یادم اومد اسمش محسن بود چادر رو از رو مبل برداشتم و به سمت حیاط دویدم در حیاط رو باز کردم اما خبری از محسن نبود چشمام رو روی هم گذاشتم و در رو به آرومی بستم @ebrahim_navid_delha @ebrahim_navid_beheshti @ebrahim_navid_shahadat @ebrahim_navid_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆