🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨🍃✨ بسم الرب العشق #رمان #بالاتر_از_عشق #قسمت_15 دویدن آنهم توی آب و با چادر باعث میشود تعادلم را از دست بدهم و بهم ریختن تعادلم هم زمان میشود با آمدن موج سنگینی به طرفم و صدای بلند تو که آخرین چیزیست که بگوشم میرسد _فاطمه موظب باش!!!!! تمام هیکلم در آب فرو میرود و هجوم ناگهانی موج باعث میشود سرما را با استخوان هایم حس کنم آب دهان و بینی ام را پر میکند و احساس خفگی میکنم چیزی به تار شدن دنیا بروی چشمانم نمانده که دستان محسن حایل بازوهایم میشود و مرا از آب بیرون میکشد سرما امانم را بریده و قلبم تند تر از همیشه میزند سرفه های پی در پی ام فضارا پرکرده راه کوتاهی که به ساحل مانده را به محسن طی میکنم هردو به طرف ماشین میرویم و من در تمام طول راه محسن را تکیه گاه خودم قرار میدهم محسن در عقب ماشین را بازمیکند و من با تمام توان خودم را روی صندلی ها می اندازم چشمانم را میبندم و پشت سرهم عمیق نفس میکشم محسن با لحن دلخوری میگوید _آخه تو که شنا بلد نیستی چرا احتیاط نمیکنی من در جواب تک تک کلمات محسن فقط یک جمله میگویم +سردمه!! محسن سریع میجنبد و کاپشن را از روی صندلی جلو برمیدارد چادرم را در می آورم و سعی میکنم با کاپشن خودم را بپوشانم یک قواره چادر را تحویل دریا دادم و یک قواره آب پس گرفتم قطره های آب تند و تند از چادرم میچکد محسن چادر را از من میگیرد و کنارم مینشید _قلبم رو آوردی تو دهنم سرم را روی شانه اش جای میدهم +ببخشید با اینکه صورتش را نمیبینم اما لبخندش را حس میکنم دستانش را محافظ دستهایم میکند و این یعنی فراگیر شدن گرما در وجودم تب کرده ام هذیان برایت می نویسم مغزم پر است از فکرهای اشتباهی!!! بگذار حالت را بپرسم گرچه دیر است عالـیــــــجناب شعرهایم! روبراهی؟؟؟ موبایلم را برمیدارم و شماره صدیقه را میگیرم دلم حسابی برایش تنگ شده پرده را کنار میزنم از پنجره هتل به بیرون خیره میشوم و پیشواز موبایل صدیقه آرامش را به دلم مینشاند ''روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران تا از دلم بشویی غم های روزگاران غم های روزگاران '' صدای صدیقه از پشت خط باعث اتمام آهنگ میشود _علو؟؟ +وااااای میمردی یکم دیرتر جواب میدادی دلشتم از پیشوازت فیض میبردم صدیقه با تشر میگوید _علیکم سلام با اکراه میگویم +سلام _حالا بدشد؟؟؟از صدای خودم فیض ببر روزی تووووو خوااااااهی آمد +وای تورو خدا نخون غلط کردم صدیقه با خنده میگوید _دلتم بخواد +دلم نمیخواد لحن خندان صدیقه خاموش میشود و با لحن غمناکی میگوید _دلم برات تنگ شده +منم.... _یادش بخیر چنند ماه پیش من و تو و رضا باهم تو یه یه خونه یاد روزای مجردیمون بخیر آه عمیقی میکشم و میگویم +من وتو و رضا و بابا _چقدر دلم برا اون روزا تنگ شده.... سعی میکنم بحث رو عوض کنم دلم نمیخواد غصه ها ی کهنه توی رو دلم تجدید کنم +حال گل پسر چطوره؟؟ _کیییی ؟؟؟ +کوچولوت دیگه..... صدای خنده صدیقه بلند میشود +چیه؟؟؟؟مگه چی گفتم؟ _گل پسر نه و گل دختر +واقعااااا؟؟؟؟ _اوهوم.... از ته دل میخندم +پس اسمشو من انتخاب میکنم!!! _اسمش رو قبلا باباش انتخابیده +اوه اوه پس من فضولی نمیکنم _نه حالا تا اون حد میتونی بپرسی چی انتخاب کردم +خب آقاتون چی انتخابیده؟؟؟؟ _زینب.... اسمی که من عاشقش بودم زینب!!!! _چطوره؟؟؟ +عالی.... اشک از گوشه چشمانم روانه میشود نمیدانم چرا با شنیدن اسم زینب حال و هوایم دگرگون میشود انگاره وصله ی این کلمه به اشک چشمانم دوخته شده ♡♡♡ @ebrahim_navid_delha @ebrahim_navid_beheshti @ebrahim_navid_shahadat @ebrahim_navid_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆