زیباییِ عالم همه تمثالِ حسین است این دایره یک گوشهٔ اجمالِ حسین است فردا که حساب است و کتاب است و شفاعت منظورِ حق از آن همه، اجلالِ حسین است هر جا که سلامی است، به عرضش برسانند فُطرُس به زمین آمده، نقّالِ حسین است مانندِ محرّم که فقط وقفِ حسین است شعبان، همهٔ روز و شبش مالِ حسین است در سوّمِ این ماه درخشید چو خورشید آغازگرِ واقعه اقبالِ حسین است در چارمِ آن، یک قمرِ تازه رسیده‌است ماهی که به هر حادثه دنبالِ حسین است در پنجمِ آن، سجده‌ترین آیه درخشید مجموعهٔ اخلاص که آمالِ حسین است در یازدهم، ماهِ علی بود که تابید آن نور که در معرکه‌ها بالِ حسین است در نیمهٔ آن، معنیِ اسلام درخشید آن مقصدِ پُر نور که اکمالِ حسین است شادابیِ این ماه فقط کرب‌و‌بلایی است شعبان، همه‌اش جلوهٔ امثالِ حسین است هر نیکی و خوبی که در این دایره پیداست از دستِ پُر از عاطفهٔ آلِ حسین است پُر سودترین کار در این ماه بگو چیست؟ رفتار به آن فعل که افعالِ حسین است مجذوب‌ترین فکر در این وقت بگو چيست؟ اندیشه در آن حرف که اقوالِ حسین است از اَحسنِ احوال سخن گفت که فهمید محبوب‌ترین حالتِ دل، حالِ حسین است ما روزیِ یک عمرِ خود از عشق گرفتیم این لقمه‌ای از سفرهٔ هر سالِ حسین است تابیده به هر تارِ دلم پودِ امیدش آرامشِ ما یک نخی از شالِ حسین است گفتند که بالاتر از آن رنگ نداریم آن رنگِ سیاه است که در خالِ حسین است گفتند: بگو عاقبتِ خیر که دارد؟ هر کس که به هر جامعه، فعّالِ حسین است پرسید که میزانِ عمل چیست که گفتند: آن سنجهٔ میزان شده، اعمالِ حسین است در غصّهٔ او، غم‌زده، در شادیِ او، شاد هر حالتِ ما بسته به احوالِ حسین است. @saredustansalamat