✅ روش ژرف‌کاوی در ایستگاه دانشگاه تهران (بخش دوّم) 💠 کارگاهی یک روزه با موضوع «روش ژرف کاوی» با ارائه استاد سیدعلی سیدی‌فرد (عضو مرکز مطالعات علم و اجتماع معنا) به همت معاونت پژوهشی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران، آذر ماه ۱۴۰۲، در تالار شریعتی دانشکدۀ علوم اجتماعی، برگزار شد. در این سلسله‌سخنرانی‌های علمی و در ادامۀ بحث مطرح شد: 🔸 پس از بحث از مقولاتی نظیر دانش اجتماعی، کنش اجتماعی (هستی کنش و فرایند صدور آن)، تبیین و توصیف نوبت بحث از واقعیت اجتماعی است. در بحث از هستی‌ اجتماعی است. بحث هستی‌شناسی اجتماعی بحثی است در حوزۀ فلسفۀ علم اجتماعی. 🔹 دو پرسش اساسی در هستی‌شناسی اجتماعی عبارت‌اند از اینکه: اولاً آیا واقعیت اجتماعی (امر اجتماعی) قابل فروکاست به مجموعۀ افراد، ذهنیت‌ها و روابط میان آن‌ها هست یا نه. ثانیاً طبیعت و ماهیت امر اجتماعی چیست؟ از چه سنخی است؟ در اینجا دو موضع وجود دارد: فردگرایی هستی‌شناختی که معتقد است امر اجتماعی قابل تقلیل به افراد، ذهنیت‌ها و روابط میان آن‌هاست و کل‌گرایی هستی‌شناختی که معتقد است امر اجتماعی چیزی ورای افراد و روابط میان آن‌هاست. 🔸 یک خطای تاریخی مشهور این است که اندیشمندان متعلق به سنّت تعلیمی تمدن اسلامی در رابطه با این مسأله غالباً طرفدار کُل‌گرایی بوده‌اند؛ این سخن نادرست است. آن‌ها غالباً یا طرفدار فردگرایی بوده‌اند، یا هرچند متعرض این مسأله نشده‌اند، امّا لازمۀ دستگاه نظری آن‌ها ... 📝 متن گزارش (قسمت دوم): B2n.ir/philoscience-811 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #ژرف_کاوی #روش‌_شناسی_علم #گزارش 📱 ما را در ایتا و بله دنبال کنید: 🆔 @philoscience