🔹داستان آتلانتیس که توسط افلاطون در آثارش "تیمائوس" و "کریتیاس" بیان شده، یکی از معروف‌ترین افسانه‌های جهان باستان است. این داستان درباره جزیره‌ای پیشرفته و ثروتمند به نام آتلانتیس است که در اقیانوس اطلس قرار داشت. افلاطون این جزیره را به عنوان یک تمدن بسیار پیشرفته توصیف می‌کند که حدود ۹۰۰۰ سال قبل از زمان او وجود داشته است. جزئیات داستان👇 🔻خاستگاه آتلانتیس: افلاطون می‌گوید که آتلانتیس توسط پوزیدون، خدای دریاها، تأسیس شد. او این سرزمین را برای همسرش کلیتو ساخت و آن را به یک شهر آرمانی تبدیل کرد. شهر دارای معماری پیچیده و فناوری‌های پیشرفته بود که حتی انسان‌های امروزی قادر به ساخت آن نیستند. 🔻ساختار اجتماعی و فرهنگی: مردم آتلانتیس از هوش و قدرت زیادی برخوردار بودند و فرهنگی بر پایه برادری و صفات عالی انسانی داشتند. اما با گذشت زمان، ثروت و قدرت باعث فساد اخلاقی شد و آنها ارزش‌های خود را فراموش کردند. 🔻تهاجم به آتن: نیروی دریایی آتلانتیس قصد حمله به آتن را داشت، اما برخلاف سایر ملت‌ها، آتن توانست در برابر این حمله مقاومت کند. این بخش از داستان نشان‌دهنده برتری حکومت آتن در دیدگاه افلاطون است. 🔻نابودی آتلانتیس: فساد اخلاقی مردم آتلانتیس باعث خشم خدایان شد و در نتیجه، این سرزمین در یک شبانه‌روز با طوفانی شدید و زمین‌لرزه به اعماق اقیانوس فرو رفت. افلاطون می‌نویسد که اقیانوس در آن منطقه به مکانی غیرقابل عبور تبدیل شد. 🔹قصد افلاطون: 🔻افلاطون از داستان آتلانتیس برای بیان پیام‌های فلسفی و اخلاقی استفاده می‌کند. او از این افسانه برای نشان دادن خطرات ناشی از فساد اخلاقی و قدرت‌طلبی استفاده کرده است. همچنین، این داستان به عنوان تمثیلی برای برتری نظام سیاسی آتن نسبت به دیگر حکومت‌ها عمل می‌کند. 🔹تأثیرات 🔻داستان آتلانتیس تأثیر زیادی بر ادبیات و فرهنگ غرب داشته است. بسیاری از نویسندگان رنسانس مانند فرانسیس بیکن و توماس مور از این داستان الهام گرفته‌اند تا آرمان‌شهرهای خود را توصیف کنند. هنوز هم محققانی هستند که به دنبال کشف مکان واقعی آتلانتیس هستند، هرچند که بسیاری آن را صرفاً یک افسانه می‌دانند. 🆔@philosophymazaheb ایتا 🆔@philosophy_mazaheb تلگرام 🆔@philosophymazaheb اینستاگرام