مغازه دار با تعجب گفت : دکان خودتان است ، چرا فقط یک پاکت؟ مثل قبل گونی گونی نمی برید؟ آقا سید لبخندی زد و گفت : آن برای تجارت بود و این برای مزه ی دهان و با زدن این حرف دستی بالا برد و با گفتن «یاعلی» از جلوی مغازه رد شد. سهراب با خود می اندیشید ،براستی این مرد کیست؟ هردو مرد ،یکی روی پوشیده و یکی با روی گشاده راهی گرمابه شدند. در راه ،آقا سید از نام و نشان و دلیل سفر سهراب پرسید و او هر چه را که به یاقوت گفته بود ،به آقا سید هم‌ گفت... وارد گرمابه شدند، هرم و‌گرمی آنجا و بخار آبی که در هوا پخش بود و بوی صابون و سدر و حنا، نوید حمامی دلخواه را به سهراب میداد. جلوی درب حمام آقا سید دو تا لنگ نو برای خودش و سهراب گرفت. با وارد شدن به فضای گرم حمام ، سهراب مجبور شد دستار از صورتش بردارد و اصلا متوجه نگاه خیره ی آقا سید به صورت خودش نشد و حتی نفهمید که آقا سید با دیدن چهره اش ، آشکارا یکه خورد. ادامه دارد... 📝 به قلم : ط_حسینی