"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم " ✨بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🌺 ادامه خطبه ۳ : أَمَا وَ اَلَّذِي فَلَقَ اَلْحَبَّةَ وَ بَرَأَ اَلنَّسَمَةَ لَوْ لاَ حُضُورُ اَلْحَاضِرِ وَ قِيَامُ اَلْحُجَّةِ بِوُجُودِ اَلنَّاصِرِ وَ مَا أَخَذَ اَللَّهُ عَلَى اَلْعُلَمَاءِ أَلاَّ يُقَارُّوا عَلَى كِظَّةِ ظَالِمٍ وَ لاَ سَغَبِ مَظْلُومٍ لَأَلْقَيْتُ حَبْلَهَا عَلَى غَارِبِهَا وَ لَسَقَيْتُ آخِرَهَا بِكَأْسِ أَوَّلِهَا وَ لَأَلْفَيْتُمْ دُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَزْهَدَ عِنْدِي مِنْ عَفْطَةِ عَنْزٍ سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و جان را آفريد، اگر حضور فراوان بيعت كنندگان نبود، و ياران حجّت را بر من تمام نمى‌كردند، و اگر خداوند از علماء عهد و پيمان نگرفته بود كه برابر شكم بارگى ستمگران، و گرسنگى مظلومان، سكوت نكنند، مهار شتر خلافت را بر كوهان آن انداخته، رهايش مى‌ساختم، و آخر خلافت را به كاسۀ اوّل آن سيراب مى‌كردم، آنگاه مى‌ديديد كه دنياى شما نزد من از آب بينى بزغاله‌اى بى ارزش‌تر است. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🌸شرح: امام (ع) در اين فراز، دلايل پذيرش بيعت را به وضوح بيان مى‌كند و اهداف خود را از اين پذيرش در جمله‌هاى كوتاه و بسيار پر معنى شرح مى‌دهد و در ضمن روشن مى‌سازد كه اگر اين اهداف بزرگ نبود، كمترين ارزشى براى زمامدارى بر مردم قائل نبود، مى‌فرمايد: «آگاه باشيد! به خدايى كه دانه را شكافته و انسان را آفريده سوگند! اگر به خاطر حضور حاضران (توده‌هاى مشتاق بيعت كننده) و اتمام حجّت بر من به خاطر وجود يار و ياور نبود و نيز به خاطر عهد و پيمانى كه خداوند از دانشمندان و علماى هر امّت گرفته كه: «در برابر پرخورى ستمگر و گرسنگى ستمديده و مظلوم سكوت نكنند»، مهار شتر خلافت را بر پشتش مى‌افكندم (و رهايش مى‌نمودم) و آخرينش را به همان جام اوّلينش سيراب مى‌كردم». جملۀ « و الّذى فلق الحبّة ، در حقيقت اشاره به توصيفى است كه قرآن مجيد از ذات پاك خدا مى‌كند و مى‌گويد: «فٰالِقُ‌ اَلْحَبِّ‌ وَ اَلنَّوىٰ‌» ، خداوند، شكافندۀ دانه و هسته است» و اين در واقع اشاره به مهمترين آفرينش پروردگار يعنى آفرينش حيات و زندگى است و جملۀ «برء النّسمة» اشاره به آفرينش انسان و روح و جان اوست، همان آفرينش عظيم و بسيار مهمّى كه قرآن مجيد بعد از ذكر آن «فَتَبٰارَكَ‌ اَللّٰهُ‌ أَحْسَنُ‌ اَلْخٰالِقِينَ‌» مى‌گويد و اين در واقع سوگند به مهمترين كار خالق در جهان هستى است و دليل بر اهميّت مطلبى است كه سوگند براى آن ياد شده است. جملۀ «لو لا حضور الحاضر» در ظاهر اشاره به «حضور حاضران براى بيعت» با اوست، هر چند بعضى حاضر را اشاره به خود «بيعت» دانسته‌اند كه در معنى تفاوت چندانى نمى‌كند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 ۲۰