🔰دلگرمی دادن آیات در دوران غربت اسلام 🔸«يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّآ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ»... در زمان نزول این آیات، اسلام چیزی نبود، قدرتی نداشت و دشمنان در مقابل اسلام مقاومت میکردند. از کارشکنی‌ها تا تحریف کتاب تورات، و تا جنگهای روم... محیط دین عبارت بود از یک نقطه‌ی کوچک و یک دولت کوچک که در گوشه‌ای از عربستان به وجود آمده بود. 🔸این آیه، آن سیزده سال و آن دولت کوچکِ موردِ تهاجم را به نوری دائمی و روشن و خورشیدی نورانی که اصل آن به خدا متّصل است، تشبیه میکند، و خدا یعنی معدن فناناپذیر. تمام قدرتها در مقابل آن نور تابناک و عالم‌آرا و فناناپذیر مانند پف است. 🔸این تشبیه معنادار، به ما می‌آموزد که دین و کلمه‌ی حق استوار است و از اعماق فطرت انسان سرچشمه میگیرد و هر درختی که در عمق زمین ریشه داشته باشد، خشک نمیشود... اگرچه طرفداران طریق ضلالت زیادند، ولی حق پیروز است. اگر انسان پیرو حق بود، بداند این کارشکنی‌ها در او اثر ندارد. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی برائت، ص 145 پیوند خرید @qom_khamenei_ir