🔰«فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَيْكَ.» [مولاى من] به تحقيق به سوى تو فرار كرده‏ ام. ◀️راه‏هاى شتاب به سوى خداوند مهيّا شدن زمينه در وجود عبد به گونه‏ هاى مختلفى است كه مى‏ توان به تفكر و مواجه شدن با ناملايمات عالم طبيعت اشاره كرد. 🔸اين دو مورد، بسترهاى مهمى است كه قرآن كريم انسان‏ها را خيلى زياد به آن توجه داده است، از اين رو درباره‏ ى اين كه در چه چيز و چگونه بايد تفكر كرد و تأثير آن چيست، مى‏ فرمايد: «أَوَ لَمْ يَتَفَكَّرُوا فِى أَنفُسِهِم مَّا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَـاواتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَآ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَآىءِ رَبِّهِمْ لَكَـفِرُونَ» آيا در خودشان به تفكّر نپرداخته‏ اند؟ خداوند آسمان‏ها و زمين و آن چه را كه ميان آن دو است، جز به حق و تا هنگامى معيّن، نيافريده است، و [با اين همه ]بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان را سخت منكرند. سوره روم آیه 8 🔹اگر حالات عمومى انسان‏ها با تفكر همراه شود و همواره در ماهيت خود و موجودات تفكر كنند، زمينه‏ ى انتقال توجه از عالم دنيا و ملك و تعلقات دنيايى، به عالم ملكوت و كمال مطلق الهى فراهم مى‏ شود، يعنى هر كسى با ديدن تغيير دايمى هستى خود و موجودات و حالات آن‏ها، پى به موجود ثابت مطلق مى‏ برد، حال او دگرگون گشته، همواره خويشتن را در آغوش و همراه هستى و كمال مطلق الهى مى‏ بيند و با او ارتباط قلبى برقرار كرده و آرام مى‏ شود. 🔺خداى متعال چون عبدش را دوست دارد، همواره او را به خويش متوجه مى‏ گرداند؛ از اين رو هنگامى كه او به سرگرمى‏ هاى عالم دنيا مشغول است و از توجه به عالم ربوبى و تحت تدبير او بودن غافل مى‏ شود، او را به گرفتارى‏ هايى دچار مى‏ كند تا بيدار شود و به سوى حق رجوع كند. 🍃قرآن كريم مى‏ فرمايد: «وَمَآ أَرْسَلْنَا فِى قَرْيَةٍ مِّن نَّبِىٍّ إِلآَّ أَخَذْنَآ أَهْلَهَا بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ» و در هيچ شهرى، پيامبرى نفرستاديم مگر آن كه مردمش را به سختى و رنج دچار كرديم تا مگر به زارى درآيند. سوره اعراف آیه94 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯