#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
بگو: جز اين نيست كه من شما را به وسيله وحى الهى كه در هدايتآفرينى آن هيچ ترديدى نيست هشدار مىدهم، ولى گوشهايتان ناشنواست، و ناشنوايان هنگامى كه هشدارشان دهند، ندايى نمىشنوند. (45)
فقط عذاب آنان را با حقيقت آشنا مىكند. به يقين اگر دمى از عذاب پروردگارت به آنان برسد، مىگويند: اى واى بر ما، كه ما در اثر كفر و شرك راه ستم در پيش گرفته بوديم. (46)
و روز قيامت ترازوهاى عدالت را [براى سنجش باورها و اعمال مردمان] در ميان مىنهيم و به هيچكس اندك ستمى نخواهد شد. و اگر عملى كه سنجيده مىشود هم‌وزن دانه خردلى باشد آن را به حساب مىآوريم و همين بس كه ما حساب‌رس باشيم. (47)
و همانا ما به موسى و هارون تورات را كه جداكننده حق از باطل و براى تقواپيشگان روشن‌گر راه سعادت و مايه يادآورى خدا بود، عطا كرديم. (48)
تقواپيشگان همان كسانىاند كه از كيفر پروردگارشان با اينكه از ديدشان نهان است مىترسند و خود از برپايى قيامت هراسانند. (49)
و اين قرآن يادآورى است پرخير و بركت كه ما آن را فروفرستادهايم؛ آيا باز هم شما آن را انكار مىكنيد؟ (50)
و همانا ما، پيش از موسى و هارون به ابراهيم رهنمودى درخور استعدادش عطا كرديم كه حقايق و معارف الهى را به وسيله آن درك كند، و ما به شايستگىهاى او آگاه بوديم. (51)
آنگاه كه به پدر و قوم خود- در نخستين بارى كه با جامعه شركآلود روبرو شد- گفت: اين تنديسها چيست كه شما بدان‌ها روى آورده و بزرگشان داشته و به خدمت آنها ايستادهايد؟ (52)
گفتند: پدران خود را پرستشكننده آنها يافتيم. (53)
گفت: قطعا شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بودهايد. (54)
گفتند: آيا حق را براى ما آوردهاى و بجد سخن مىگويى يا از بازىكنندگانى و اين سخنان را به شوخى بر زبان مىآورى؟ (55)
گفت: اين معبودانى كه برگرفتهايد پروردگار شما نيستند، بلكه پروردگار شما پروردگار آسمانها و زمين است، همان كسى كه آنها را پديد آورده‌است، و من بر اين حقيقت از گواهانم و خود آن را باور كردهام، پس چگونه ممكن است سخن به جد نگويم و از بازيگران باشم؟ (56)
و با خود گفت: به خدا سوگند، پس از آنكه پشت كرديد و از اين شهر بيرون رفتيد، براى بتهاى شما چارهاى خواهم كرد. (57)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇