#پرسش #پرسمان #آموزه #معارف #قرآنی #صمد #غنی
🔰تفاوت بین «صمد» و «غنی» 2
🔘با مقایسه کردن معانی غنی در می یابیم که این صفت به طور کلی دو گونه است : یکی «غنی با لذات » که ویژه خداوند است و دیگری «غنی بالغیر» (و به واسطه مال و امثال آن ) که مربوط به ما سوی الله است .۱۰
از آنجا که واژه صمد از اسمای حسنای الهی بوده ، فقط یک بار در قرآن و در کنار کلمه «الله» آمده است ، برای بیان تفاوت میان آن و واژه غنّی ، تنها آن را با معنای دوم غنی ، (بی نیاز مطلق ) که حدود بیست بار در قرآن آمده است . (که آن نیز از اسمای حسنای الهی است )مقایسه می کنیم :
☑️۱ . صمد معنایی عام ، گسترده و عمیق دارد و آن عبارت است از کمال مطلقی که مستجمع جمیع صفات کمالیه بوده ، از هر نقص و کاستی پیراسته است (بر اساس معنای توپر و کامل ) و هر یک از معانی: «لم یلد و لم یولد» ، نمی خورد و نمی آشامد ، نمی خوابد ، ازلی و ابدی و تغییر ناپذیر است ، در زمان و مکان نمی گنجد ، شریک ندارد و.. . ، از مصادیق آن است و در هیچ یک به معنای غنی نیامده است ; ولی اگر «صمد» را به معنای اول (المصمود الیه ) بگیریم ، همان طور که از قاموس نقل شد ، لازمه این که همه خلایق به سوی خدا روی آورند ، این است که او غنی با لذات باشد; از این رو در خصوص این معنای صمد ، می توان غنی را لازمه آن دانست ; البته برخی مفسران معتقدند: سایر معانی صمد به معنای اول یعنی ازلی و ابدی و دایمی بودن خداوند باز می گردد; و معانی دیگری که در روایات آمده ، «لازمه مقصود همگان بودن » است ; مثلا در روایتی که از امام حسین (ع ) نقل شد ، حضرت ، «صمد» را به «لم یلد و لم یولد» تفسیر کردند; سپس زاد و ولد را به گونه ای معنا کردند که با پُر بودن و کامل بودن تناسب داشت .
هرچه دارای صفت زاد و ولد باشد ، به ناچار مرکب است و مرکب نیازمند به اجزا است ; در حالی که خداوند صمد بوده ، همه چیز در نیازمندی به او منتهی می شود; از این رو ، معنای سوّم (توخالی نبودن ) به معنای نخست باز می گردد .۱۱
☑️۲ . چه سایر معانی را لازمه معنای نخست بدانیم ، و چه هر معنا را جداگانه فرض کنیم . به هر حال ، صفتی است ویژه ذات باری تعالی; ولی غنی در یکی از معانی اش فقط برای خداوند به کار می رود و آن بی نیاز مطلق است .
☑️۳ . بر فرض که صمد اختصاص به خداوند نداشته باشد ، در قرآن فقط یک بار آن هم برای خداوند به کار رفته ; اما واژه غنی هم برای خداوند به معنای دوم (حدود ۲۰ بار) و هم به معنای غیر خداوند (با سایر معانی اش ) به کار رفته است .
با پی بردن به معنای جامع ، عمیق و وسیع صمد ، تا حدی سخن امام باقر(ع ) را در روایتی که اشاره کردید ، می توان درک کرد; امّا این روایت و مانند آن ، مربوط به مسأله «جری و تطبیق » مفاهیم قرآن بر مصادیق است که علم آن در اختیار امامان معصوم (علیهم السلام ) قرار دارد .۱۲
🔘در روایت یاد شده امام باقر(ع ) می فرماید: «الصمد ، پنج حرف است و هر حرفش بر مطلبی (درباره خداوند) دلالت دارد . سپس به صورت رمز ، بسیاری از صفات حق تعالی را بیان فرموده ، ادامه می دهند: «اگر برای دانشی که خداوند بر من ارزانی داشته ، حاملانی می یافتم ، توحید و اسلام و ایمان و دین و شرایع را از صمد منتشر می کردم ; اما کسی را نمی یابم تا این علوم را به او منتقل کنم .. .»۱۳
🌷🌷🌷
📚منابع متن:
۱. نهایه، ابن اثیر، ج ۳، ص ۵۲، نشر اسماعیلیان ـ اقرب الموارد، علامه شرتونی، ج ۳، ص ۲۳۱، دارالاسوه ـ مفردات، راغب اصفهانی، ص ۴۹۲، نشر دارالقلم دمشق ـ مجمعالبحرین، طریحی، ج ۳، ص ۸۸، دار و مکتبة الهلال بیروت. و نیز صحاح، تاج العروس و... .
۲. قاموس قرآن، قرشی، ج ۴، ص ۳ـ۱۵۲، دارالکتب الاسلامیه.
۳. اصول کافی، کلینی، ج ۱، ص ۱۷۴، التعارف للمطبوعات.
۴. توحید صدوق، ص ۸۹ـ۹۰، نشر جامعه مدرسین.
۵. مجمعالبیان، علامه طبرسی، ج ۱۰، ص ۳ـ۴۸۲، مؤسسه اعلمی للمطبوعات ـ المیزان، علامه طباطبایی، ج ۲۰، ص ۵۰ ـ ۴۴۹، مؤسسه الاعلمی و نیز جوامعالجامع، کشاف و... .
۶. المیزان، علامه طباطبایی، ج ۲۰، ص ۵۰ـ۴۴۹، مؤسسه الاعلمی.
۷. توحید صدوق، ص ۸۹ـ۹۰، نشر جامعه مدرسین.
۸. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۳، ص ۴ـ۲۲۳، داراحیاءالتراث العربی.
۹. مفردات راغب اصفهانی ، ص ۶۱۵ ، دارالقلم ـ لسان العرب ، ابن منظور ، ج ۱۰ ، ص ۱
۱۰. نگرش وحی بر خداشناسی ، سیدمرتضی حسینی اصفهانی ، ج ۲ ، ص ۵ـ۲۷۱ ، انتشارات فره
۱۱. اقتباس از المیزان ، همان ، ص ۴۵۱ .
۱۲. اقتباس از المیزان ، همان ، ج ۱ ، ص ۴۵ .
۱۳. بحارالانوار ، علامه مجلسی ، ج ۳ ، ص ۲۲۵ ، داراحیاء التراث العربی .
🌷🌷🌷
🔅تفسير و قرآن پژوهی
@rahighemakhtoom