و ماندگار از ص 11 قرآن کریم (آیات70 تا76) 1. توجّه به مسائل فرعى، انسان را از تمركز نسبت به مسائل اساسى، باز مى‏ دارد. «إِنَّ الْبَقَرَ تَشابَهَ عَلَيْنا» بقرة، 70 2. غرور و هوس، كار را به جايى مى‏ رساند كه انسان هرچه را طبق ميل خودش باشد، حقّ مى ‏داند. «جِئْتَ بِالْحَقِّ» بقرة، 71 3. علم، به تنهايى نورانيّت نمى ‏آورد. بعد از ديدن آن همه معجزه، باز سنگدل شدند. «قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ» بقرة، 74 4. انتقادات بايد مستند باشد. قرآن كه مىفرمايد: دلهاى بعضى از سنگ سفت ‏تر است، دليل آن را كه جارى شدن آب از كنار سنگ است، بيان مى ‏دارد. «و انّ‏ مِنَ الْحِجارَةِ لَما يَتَفَجَّرُ ...» بقرة، 74 5. در انتقاد، انصاف را مراعات كنيم. «فَرِيقٌ مِنْهُمْ ... يُحَرِّفُونَهُ» بقرة، 75 6. شناخت حقّ، غير از قبول حقّ است. افرادى حقّ را مى ‏شناسند، ولى حاضر نيستند به آن اقرار كنند. «يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ» بقرة، 75 7. تحريفاتى خطرناك‏تر است كه كارشناسانه وآگاهانه باشد. «يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ» بقرة، 75 8. در نظر منحرفان، نفاق و كتمان حقيقت براى حفظ موقعيّت و تعصّب نابجا، نشانه‏ ى عقل و عاقلانه عمل كردن است، «أَ تُحَدِّثُونَهُمْ ... أَ فَلا تَعْقِلُونَ» بقرة، 76 @rahighemakhtoom