#مقاله 47
#استعاره #قرآن_شناسی #بلاغت
🔅🔅🔅
📌استعاره های قرآن 3
🔸در زبان عربى مانند هر زبان ديگرى، گاه مطلب به صورت تشبيه و تمثيل گفته مى شود تا شنونده يا خواننده فكر خود را به كار اندازد و مطلب مورد نظر را بهتر و عميقتر دريافت كند. اين گونه سخن گفتن، از فصاحت و بلاغت و توانايى گوينده در كاربرد واژه ها و تعبيرات مناسب ناشى مى شود. يكى از گونه هاى اين موضوع «استعاره» است كه در علم معانى و بيان بحث هاى مفصلى دارد و در شمار بسيارى از آيات قرآن كريم به كار رفته است.
🖇اينك با استفاده از كتب بلاغى، اين پديده زبانى را معرفى مى كنيم و نمونه هايى از آيات قرآنى را كه در آنها استعاره به كار رفته است، مى آوريم.
🔖واژه «استعاره» از «عاريه» گرفته شده كه در لغت بدين معناست كه كسى چيزى را به صورت امانت و موقتى از ديگرى بگيرد، و در اصطلاح اهل بلاغت تعريف هاى گوناگونى دارد كه خواهد آمد. درواقع استعاره نوعى تشبيه است كه ادات تشبيه در آن ذكر نشده است. به قول سيوطى استعاره از ازدواج مجاز با تشبيه متولد شده است.
▫️شايد بتوان گفت نخستين كسى كه از استعاره تعريف جامعى به دست داده ابوالحسن على بن عيسى رُمّانى (متوفى 384 ق) است، هرچند كه اين اصطلاح پيش از او نيز در ميان اديبان به كار مى رفته و به عنوان مثال ابنالمعتز از آن ياد كرده است.
▫️رمّانى استعاره را چنين تعريف مىكند: «الاستعارة تعليق العبارة على غير ما وضعت له فى اصل اللغة على جهة النقل للابانة». يعنى: استعاره پيوند دادن عبارت به معنايى است كه در اصل لغت براى آن وضع نشده است، به صورت انتقال (از معناى اول به معناى دوم) به جهت روشن سازى.
...ادامه دارد
⭐️مدرسه مجازی تفسیر و قرآن پژوهی
@rahighemakhtoom