کتاب ادب فناي مقربان جلد2 استاد علامه 🔁 آثار 19 @rahighemakhtoom 🌴🌴🌴 57. رضايت ندادن به مدح و ثناي بيجا: «من مدحك بما ليس فيك فهو ذمّ لك إن عقلت»[ شرح غررالحكم، ج5، ص429]؛ كسي كه تو را مدح كند به چيزي كه در تو نيست، در حقيقت، تو را مذمّت كرده است، اگر تعقّل كني. 58. نيكويي در برنامه‌ريزي: «من العقل مجانبة التّبذير و حسن التّدبير»[ همان، ج6، ص22.]؛ دوري گزيدن ازحيف و ميل و نيكويي در تدبير از نشانه‌هاي عقل است. «لا عقل كالتدبير»[ همان، ص347.] ؛ هيچ عقلي مانند تدبير و برنامه‌ريزي نيست. 59. كتمان دانش در موارد غير ضروري: «من عقل الرّجل ان لا يتكلّم بجميع ما أحاط به علمه»[ همان، ص24.] ؛ از نشانه‌هاي عقل آدمي آن است كه هر چه را مي‌داند، بر زبان جاري نكند. «لا تتكلّم بكلّ ما تعلم فكفي بذلك جهلاً»[ همان، ص266.]؛ تمام آنچه را مي‌داني، به زبان نياور كه همين براي اثبات جهالت تو كافي است. 60. توشه گرفتن براي آخرت: «من العقل التزوّد ليوم المعاد»[ همان، ص33]؛ از نشانه‌هاي عقل، توشه برگرفتن براي روز قيامت است. «ينبغي للعاقل أن يعمل للمعاد و يستكثر من الزّاد قبل زهوق نفسه و حلول رمسه»[ همان، ص440]؛ شايسته است كه عاقل براي روز رستاخيز عمل كند و قبل از مردن و فرود آمدن در قبر، به ازدياد توشه خويش بپردازد. ادب فناي مقربان جلد2، صفحه 45 🍀🍀🍀