برشی از کتاب ادب فنای مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر کبیره (6) https://eitaa.com/joinchat/2064187463Cd20ca8382a @rahighemakhtoom eitaa.com/rahighemakhtoom 🔅🔅🔅 ⏪ و تحصيل اين هدف سامي(عالی) به آداب و شرايطي بيش از آنچه در فقه آمده، نيازمند است.[1] ▫ در تفسير منسوب به امام عسكري (عليه‌السلام) آمده كه مقصود از «اقامه صلاة» اتمام ركوع، سجده و حفظ وقت و حدود آن است و همچنين پرهيز كردن از چيزهايي كه آن را فاسد يا ناقص مي كند: (ويُقيمونَ الصَّلوة)[2] يعني بإتمام ركوعها و سجودها و حفظ مواقيتها و حدودها و صيانتها عمّا يفسدها أو ينقصها. [3] ▫ مقصود از اتمام ركوع و سجود، رعايت تأنّي در نماز است تا اذكار آن در حال آرامش بدن گفته شود و حفظ مواقيت، تنها به رعايت وقت نماز از حيث ادا و قضا نيست، بلكه به مواظبت بر اداي آن در اول وقت است، چنان كه مراد از حفظ حدود، رعايت آدابي است كه در ص 37 به عنوان درهاي تقرب به خدا به آن ها اشاره شد؛ اما چيزهايي كه نماز را فاسد يا ناقص مي كند و بايد از آن ها اجتناب كرد در دو بخش قابل شمارش است: ✅ 1. گناهاني مانند بي تولّي و تبرّي بودن [4]، منع زكات، سبك شمردن نماز، عاق والدين شدن، بي ورع بودن، مال مردم خوردن، غذاي حرام، ميگساري و... كه پيش از نماز انجام مي گيرند و در روايات از آن ها به عنوان مانع قبولي نماز ياد شده است. ============ [1]ـ اساساً تنظيم احكام در فقه كه چهارچوب هاي خاص خود را دارد، به گونه اي است كه براي همگان امتثال پذير باشد. ثمره عمل به اين احكام كه احكام ظاهريه ناميده مي شوند، اسقاط تكليف و مانند آن است،چنان كه مقصود از صحّت نزد آنان اسقاط تكليف،عدم وجوب اعاده و... است، در حالي كه در اين گونه مباحث و در نگاه اهل معرفت، مراد از صحّتْ مقبول درگاه خدا شدن و مراد از مقبوليتْ وصول به مقصود است، از اين رو به شرايطي سنگين تر از شرايط فقهي وابسته است (ر. ك: المحجة البيضاء، ج 1، ص 368؛ ج 2، ص 135). [2]ـ سوره بقره، آيه 3. [3]ـ بحارالانوار، ج 81، ص 231. 🔅🔅 [4]ـ در بسياري از روايات پذيرش ولايت امام عادل منصوب از سوي خدا شرط قبولي اعمال ذكر شده است، به گونه اي كه هيچ ثمري بر عبادت بي تولّي و تبرّي مترتب نمي شود. زراره از امام باقر(عليه‌السلام) نقل كرده است: ذروة الأمر و سنامه و مفتاحه و باب الأشياء و رضي الرحمن الطاعة للإمام بعد معرفته... أما لو أنّ رجلاً قام ليله و صام نهاره و تصدّق بجميع ماله و حجّ جميع دهره و لم يعرف ولاية وليّ الله فيواليه و يكون جميع أعماله بدلالته إليه ما كان له علي الله حقٌّ في ثوابه و لا كان من أهل الإيمان (الكافي، ج 2، ص 18؛ وسائل الشيعه، ج 1، ص 119، كتاب الطهارة، ابواب مقدمة العبادات، باب 29، ح 2). ابوحمزه ثمالي مي گويد: امام سجاد(عليه‌السلام) از ما پرسيد كدام نقطه زمين برتر است؟ گفتيم: خدا، رسول و پسر پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم بهتر مي دانند. فرمود: برترين نقطه ميان ركن و مقام است. اگر انساني عمر نوح (عليه‌السلام) در امتش را داشته باشد و در اين مدت روزها روزه بگيرد و شب ها در اين نقطه به نماز بايستد و سپس بدون پذيرش ولايت ما خدا را ملاقات كند هيچ بهره اي از اين عبادات نخواهد برد (همان، ح 12، مسلسل 308). اين گونه احاديث نشان مي دهد كه نماز يك عبادت شخصي محض نيست كه تنها ثمرش تنظيم رابطه انسان با خالق باشد، بلكه افزون بر آن روابط اجتماعي و سياسي را نيز تنظيم مي كند. 🔅🔅 ☘️☘️☘️ 👈🏾ادامه دارد👈🏾 🔅تفسیر و قرآن پژوهشی)