💢وثوق صدورى و وثوق سندى و دیدگاهها💢 گزینشی از مقاله 🔸اگر ما به دسته بندى زیر درباره عالمان و فقیهان بزرگ باور داشته باشیم, مى توانیم بگوییم بیش ترین علماى بزرگ و فقیهان شیعه, پیرو مکتب وثوق صدورى بوده اند: 1. قدماى اصحاب: از عصر کلینى و شیخ صدوق, تا محقق حلّى. 2. متاخران: عالمان و فقیهان پس از محقق حلّى. 3. اخباریان: گروهى از عالمان و فقیهان قرنهاى 11 و 12 هجرى, از جمله محدث بحرانى. 4. اصولیان: عالمان پس از پایان یافتن دوره اخبارى گرى و به انزوا کشانده شدن این اندیشه, با اندیشه قوى و پرهیمنه و دامن گستر وحید بهبهانى. 🔹اما گروهى که در برابر این گروه بزرگ و پرنفوذ, قد برافراشتند, همانان بودند که به وثوق سندى, سخت پاى بندى نشان مى دادند و هیچ قرینه و نشانه اى را جز درستى سند, بر نمى تافتند که نامورترین این گروه عبارتند از: شهید ثانى, محقق اردبیلى, شیخ حسن عاملى, سید محمد عاملى و از معاصران: سید ابوالقاسم خوئى. گروه باورمند به صدور سندى, تنها سند را راه دستیابى به درستى حدیث نمى دانند, بلکه به راههاى دیگر نیز براى ثابت کردن درستى سندباور دارند و به قرینه ها و نشانه هاى همراه حدیث اهمیت مى دهند و توجه دارند که نامورترین این گروه عبارتند از: علامه کرکى, محمد تقى مجلسى, علامه مجلسى, شیخ بهائى, وحید بهبهانى, بحرالعلوم, نراقى, میرزاى قمى, شیخ انصارى, صاحب جواهر, صاحب ریاض, حاج آقا رضا همدانى, آقاى بروجردى, امام خمینى. 🔸پس روشن شد که هر گروهى چه ویژگى برجسته اى دارد: گروه وثوق سندى: این گروه تنها راه دستیابى به اعتبار روایت را سند آن مى داند و بر این باور است که از راه غیر سند, نمى توان به اعتبار روایت پى برد. البته تمامى افراد گروه بر یک روش راه نپیموده اند و اختلاف دیدگاههایى دارند, ولى در این نوشتار, بیش تر روى اندیشه هاى شهید ثانى سخن مى رود. گروه وثوق صدورى: این گروه بر این باور است که معیار و تراز عمل به حدیث, اطمینان به صدور آن از معصوم است. و صدور آن از معصوم, از دو راه ثابت مى شود: 1. از راه سند; یعنى سلسله سند آن باید موثق باشد. 2. از راه قرینه ها و نشانه ها. این راه قرینه ها و نشانه ها, فرعى از همان سخن معروف است: رویکرد و اقبال اصحاب, ضعف سند را جبران مى کند و در برابر, روى گردانى اصحاب از حدیث, سبب وهن آن مى شود. اینان بر این باورند: نمى توان با بودن یک راوى ضعیف, روایت را ضعیف انگاشت; زیرا ممکن است از راه دیگرى اعتبار روایت, ثابت شود. قرینه ها و نشانه هاى خارجى که نشان از اعتبار روایت دارند, تنها در سند خلاصه نمى شوند و اهمال راوى در کتابهاى رجالى, دلیل ضعف راوى نیست. آقاى بروجردى1 و حاج آقا رضا همدانى2, بر این نکته اصرار دارند. جهت مشاهده مقاله 👇 http://ensani.ir/fa/article/60746/