-همینجوری که افقی شدم از رو چشمام برش داشتم و بدون هیچ دیزاینی‌ زارتی ازش عکس گرفتم . می‌دونم تو این شلم شوربای جهانی توقع دلِ خوش داشتن فال غریبیه اما میخوام شانسمو امتحان کنم ! میخوام بر خلاف آدمای دورو بر ، عینکِ سازگاری ، توکل و امید رو بزنم و چشمامو رو همه ی تلخی ها و دردهای جبّارانه‌ ببندم . البته اگه خالقم اونقدری جنتلمن نبود که بتونه عینکِ ستارالعیوبی‌شو جوری بچپونه رو چشمهاش که نسبت به گناهام شتر دیدی ندیدی باشه ، هیچوقت نمیتونستم از نو دل خوش باشم .. !!!