عارف و توجیه پیرسالاری یا حمایت از تجربهمحوری!
به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار
▪️محمدرضا عارف، معاون اول رئیسجمهور در دولت چهاردهم، در دفاع از کابینه مسن دکتر پزشکیان با اشاره به تفاوت میان جوانگرایی و جوانسوزی تلاش کرده است تا منتقدان را به نوعی سرکوب کند. او با بیان اینکه برخی از انتقادها به کابینه پزشکیان ناشی از بیانصافی نسبت به منش دکتر پزشکیان است، در واقع به نوعی از سیاست پیرسالاری حمایت میکند. این اظهارات به جای آنکه یک نقد واقعی به پدیده جوانگرایی باشد، بیشتر به نظر میرسد یک دفاعیه برای حفظ نیروهای قدیمی در قدرت است.
▪️عارف میگوید که تفاوت میان جوانگرایی و جوانسوزی در این است که نباید جوانی را در مسئولیتی قرار داد که آمادگی لازم برای آن را ندارد. او به طور ضمنی این ادعا را مطرح میکند که نسل جوان ممکن است به دلیل بیتجربگی، در مسئولیتهای بزرگ شکست بخورد و این شکست نه تنها به آن جوان آسیب میرساند بلکه به جامعه نیز ضربه میزند. این دیدگاه عارف، البته به خودی خود میتواند قابل تامل باشد، اما در عین حال، با نگاهی دقیقتر به نظر میرسد که این استدلال بیشتر از آنکه بر پایه دغدغههای واقعی باشد، بهانهای برای جلوگیری از ورود جوانان به عرصه سیاست و مدیریت است.
▪️نقد اصلی به این اظهارات آن است که عارف به جای تکیه بر تواناییهای جوانان و ایجاد فرصتهای لازم برای رشد و پیشرفت آنان، بر روی اشتباهات احتمالی آنها تمرکز میکند. اگرچه هیچ کس منکر اهمیت تجربه در عرصه سیاست و مدیریت نیست، اما این به معنای نادیده گرفتن یا محروم کردن جوانان از مسئولیتپذیری نیست. جوانان باید فرصت داشته باشند تا در عرصههای مختلف سیاست و مدیریت تجربه کسب کنند، حتی اگر این تجربه همراه با اشتباهات باشد. اشتباهات جزئی از فرایند یادگیری و رشد هستند و نباید بهانهای برای محروم کردن جوانان از فرصتهای بزرگ باشند.
▪️عارف به جای آنکه به جوانان اعتماد کند و آنها را تشویق به پذیرش مسئولیتهای بزرگ کند، با استدلالهای خود تلاش میکند تا فضایی برای حضور بیشتر نیروهای قدیمی و مسن در قدرت فراهم کند. این در حالی است که کشور به شدت به نسل جدیدی از مدیران و سیاستمداران نیاز دارد که با انرژی و انگیزه تازه به حل مشکلات کشور بپردازند. اگر بخواهیم به طور واقعی به پیشرفت و توسعه کشور فکر کنیم، نمیتوانیم تنها به نیروهای قدیمی و تجربهمحور اتکا کنیم؛ بلکه باید به جوانان اعتماد کنیم و آنها را در مسئولیتهای بزرگ قرار دهیم تا نسل جدیدی از رهبران برای آینده کشور تربیت شوند.
▪️بنابراین، استدلالهای عارف درباره جوانگرایی و جوانسوزی بیشتر به نظر میرسد که یک دفاعیه برای سیاست پیرسالاری است تا یک نقد واقعگرایانه به پدیده جوانگرایی. اگر قرار است کشور به سمت پیشرفت و توسعه حرکت کند، باید به جوانان فرصت داده شود تا در مسئولیتهای بزرگ تجربه کسب کنند و به نسل جدیدی از رهبران برای آینده کشور تبدیل شوند. به جای ترس از اشتباهات جوانان، باید آنها را به چالش کشید و به آنها اعتماد کرد تا کشور از نیروی تازه و انگیزههای جدید بهرهمند شود.
🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز
یادداشتهای رضا رضوی
روزنامه نگار و نویسنده
پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت
👇👇
@reporterwithoutborder