🔹️حرمت شناس در میان انبوه فیلم‌های بی‌مایه و کم‌مایه سال‌های اخیر که به هر چیز غلط و مبتذلی چنگ می‌زنند تا مخاطب جذب کنند و گیشه را شلوغ کنند گاه فیلم‌هایی پیدا می‌شوند که هرچند سخت اما تلاش دارند شأن خود و بیننده را حفظ کنند و هم جذاب باشند هم پیامشان را منتقل کنند. "آپاراتچی" از آن فیلم‌هایی است که می‌فهمد مخاطبش جامعه ایرانی است و حرمت سرش می‌شود. قهرمان قصه سودای ساختن فیلم سینمایی دارد و پدرش بزرگترین مانع اوست اما احترام این پدر تا لحظه آخر فیلم حفظ می‌شود. آزار و اذیت‌های پدر حتی مجادله‌ای بی‌ادبانه از سوی پسر را شکل نمی‌دهد. نه‌تنها رابطه با پدر که دیگر روابط درون خانواده محبت‌آمیز و محترمانه است. بازی‌ها قوی است و بازیگرهای نه چندان معروف فیلم کاملاً از پس نقش برمی‌آیند و با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند. آدم‌های داستان ساده و بی‌تکلف هستند. حرف‌ها، عصبانیت و شوخی‌هایشان از ما دور نیست گویی یکی از ما هستند. کنارمان می‌نشینند و حرف‌هایشان را می‌زنند. بستر داستان شهر تبریز است. زبان و لهجه ترکی غالب فیلم را ساخته، اما نه زبان دوم و نه لهجه آزاردهنده نیست بلکه بسیاری مواقع نمک داستان را به دوش می‌کشد. گونه فیلم طنز است و با خلاقیتی که دارد بارها خنده می‌گیرد اما خنده‌هایش حساب شده است و حاضر نیست به هر قیمتی مخاطب را بخنداند. خلاصه که با خیال راحت می‌شود سینما رفت و خندید و حرف درست و درمان شنید و با احساسی خوش از سالن خارج شد. ✍️🏻زینب حزباوی #آپاراتچی 🆔 @resanebidari_ir 🆔@resanebidari_pv