مباد اشک از آفاق این نگاه بیفتد که عرش، اشک یتیم است؛ پس مخواه بیفتد خدا نکرده مبادا یتیم اشک بریزد مخواه سیل بلا ناگهان به راه بیفتد چنان نوازشِ او کن، گمان خلق شود این- که طفل توست یتیم و به اشتباه بیفتد کجاست نغمه‌ی جانکاهِ "الله الله" حیدر؟ کجاست تا همه دنیا به اشک و آه بیفتد؟ جهان بدون علی طفل بی‌پناهِ یتیمی است که ممکن است به آنی، ز پرتگاه بیفتد یتیم کوفه اگر سایه‌ی علی به سرش داشت بعید بود به دریوزه‌ی گناه بیفتد بعید بود به ابن زیاد دل بسپارد بعید بود به فکر مقام و جاه بیفتد بعید بود که انگشتر از حسین بدزدد بعید بود نگاهش به خیمه‌گاه بیفتد *** یتیم کوفه! مزن! آه این یتیم حسین است مخواه گوشه‌ی این دشت بی‌پناه بیفتد خدا نکرده مبادا یتیم اشک بریزد که عرش اشک یتیم است؛ پس مخواه بیفتد @rezayazdaanii