مجله دینی نکته‌های ناب مهدوی
‍ ‍ ۴ - جُوع (گرسنگی) دومین عنصر سارنده و تاثیر گذاری که بدان توصیه و تاکید فراوان دارند ، است . جوعِ مختص به پرهیز از خوردن مال حرام و مشتبه و مبادرت به روزه های واجب ماه مبارک رمضان است ، اما جوع مفترض در به معنای آن است که سالک همیشه گرسنه باشد و هیچ گاه شکمش را از غذا سیر نکند و تا جایی که برایش میسور است در ایام سال روزه دار باشد و هرگز به خوردن غذاهایی که نفسش بدانها اشتهاء وافر دارد تن در ندهد . تاثیر گرسنگی در کنترل و تسلط بر نفس امّاره (که در فرهنگ دینی تقوا نامیده می شود) چنان است که در قرآن کریم روزه داری را سبب تقوا شمرده «یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون» سوره بقره ، آیه ۱۸۳ (رحمه الله) بیت زیبایی را در کشکول خود به نقل از برخی بزرگان نقل می کند که فرموده اند : به نان سازند مردم رام هر سگ را ، ولیکن تو اگر خواهی که گردد رام نفس سگ مَده نانش شیخ اجلّ در حکایتی می نویسد : عابدی را حکایت کنند که شبی ده مَن طعام بخوردی و تا سحر ختمی بکردی . صاحب دلی بشنید و گفت : اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار از این فاضل تر بودی . اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی تهی از حکمتی ، به علت آن که پری از طعام تا بینی 📚 (تحریر رسالة الولایة علامه طباطبایی ، محرّر : آیت الله جوادی آملی) ، ج ۲ ، @rooshanfekr
88 مشاهده