♨️انجمن حجتیه پس از انقلاب ✅روشنگر به نقل از سازندگی/ مبانی سیاسی و جوهره فکری بر عدم دخالت در سیاست و اطلاق مشروعیت معصوم برای تشکیل حکومت اسلامی استوار بود که موجب شد مبارزات امام را نه تنها کارساز ندانند بلکه آن را مانع از انجام فعالیت و تبلیغ مذهبی تلقی کنند. با اوج گرفتن مبارزات انقلابی و انتظار پیروزی انقلاب و شکست رژیم، بسیاری از اعضای بدنه انجمن که تمایل به امام خمینی و انقلاب داشتند به این موج پیوستند و به اعضای اصلی انجمن برای این کار نیز فشار وارد کردند. ♦️پس از انقلاب با تغییری در اساسنامه به نوعی رهبری امام را پذیرفتند، حال آنکه به زعم نیروهای انقلابی این حرکت از سر عافیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جویی بوده است و تأیید پیروزی پس از پیروزی. محمود صدری، از اعضای سابق انجمن حجتیه معتقد است انجمن پس از انقلاب با قائل شدن به فلسفه خط فقاهت خود را دنباله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رو آن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانست و نام سایر مراجع را در کنار قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد. این کار همان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گونه که آشکار بود از نظر مخالفان انجمن به معنای تغییر در رویکرد اصلی انجمن تلقی نشد. با اوج گرفتن اختلاف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها میان اعضای انجمن و نیز با سران نظام، امام در روز سه‌شنبه ۲۱ تیر ماه ۱۳۶۲ هـ ش در اشاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای غیرمستقیم به انجمن حجتیه فرمودند: «یک دسته دیگر هم که تزشان این است که بگذارید معصیت زیاد بشود تا حضرت صاحب بیاید، حضرت صاحب مگر برای چی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید؟ این اعوجاجات را بردارید. 📚 منابع: ـ عمادالدین باقی (۱۳۶۳)، در شناخت حزب قائدین زمان، نشر دانش اسلامی ـ حسن شمس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آبادی (۱۳۸۹)، نگاهی اجمالی به زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تشکیل انجمن حجتیه و رویکرد آن به انقلاب اسلامی، فصلنامه پانزده خرداد، بهار ۱۳۸۹، شماره ۲۳. https://www.instagram.com/p/B3q1rkthyhz/?utm_source=ig_web_copy_link @feraghvaadyan