وضعیت بهداشتی رشت خوب نیست میثم عبدالهی [صفحه ۱از۲] 💥اختصاصی/ویژه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 آقای ارسلان زارع، استاندار گیلان، شامگاه پنجشنبه 15 اسفند 98 در جلسه ستاد مقابله با گسترش کروناویروس در سالن اجتماعات استانداری گیلان، از روند افزایشی شیوع بیماری کرونا در استان گیلان در هفته آینده خبر داد. در ایام نوروز هیچ مسافری را در این استان نمی‌پذیریم. (خبرگزاری تسنیم) متوقف کردن ورودی‌های گیلان و ممنوعیت ورود مسافر به گیلان کار بسیار خوبی هست ولی خیلی دیر این تصمیم را گرفتند. استاندار در همان روزهای اول حاد شدن اوضاع و اولین روزهای تعطیل کردن دانشگاه‌ها و مدارس توسط وزارت بهداشت، در گیلان باید این فکر می‌شد که استانی که در آن زمان در رتبه دوم ویروس کرونا قرار داشت، نباید نزدیک یک میلیون مسافر وارد این منطقه شود. باید برای جلوگیری از این مسئله فکری می‌شد و ورودیهای گیلان از همان روز کنترل می‌شد. در رشت ابتدا فقط بیمارستان رازی به کرونا اختصاص داشت، ولی الان تمام بیمارستان‌های دولتی و خصوصی رشت به مبتلایان به ویروس کرونا اختصاص پیدا کرده است. ظرفیت بیمارستان‌های رشت برای کرونا تکمیل شده و به زحمت پذیرش جدید می‌کنند. بسیاری از مردم بیمار هستند، ولی نتوانستند در بیمارستان بستری شوند و آواره جاهای مختلف هستند و اوضاع بهداشتی رشت خوب نیست. حجم بیمارانی که مشکلات تنفسی پیدا کرده‌اند، زیاد هست و تجهیزات عادی برای رسیدگی به مبتلایان وجود ندارد. پدربزرگ همسرم آقای سیدعباس محمودی، حدود سه چهار روز در رشت وضعیت خوبی نداشت و علی‌رغم پیگیری فرزندانش، نتوانستند در هیچ کدام از بیمارستان‌های رشت پذیرش بگیرد و تست کرونایش مثبت آمد و سه چهار روز در خانه با اکسیژن زنده بود ولی حالش وخیم بود. امروز بعد از ظهر بیمارستان‌ رازی رشت او را پذیرش کرد و فقط سه چهار ساعت در همین بیمارستان بود و عصر روز جمعه 16 اسفند 1398، در همان بیمارستان درگذشت. الان دخترش در یک بیمارستان دیگر (بیمارستان پارس) در رشت بستری هست و تست کرونای او هم مثبت در آمده ولی او هم دقیقا همین مشکلات تنفسی، نبود دارو و نبود وسائل پیشگیری برای همراه را دارد که حتی یک ماسک هم به همراه نداده‌اند. پرستارانی که از روز اول در بیمارستان رازی و سایر بیمارستان‌ها بودند، هنوز هم هستند و مجاهدت می‌کنند و به صورت تمام وقت به مردم خدمات می‌دهند ولی خسته شده‌اند و برخی مبتلا به بیماری شده‌اند و در همین بیمارستان‌ها بستری شده‌اند. حجم پزشک و پرستار برای رسیدگی به این حجم بیمار وجود ندارد. معدود دکترها و پرستارانی هستند که خودشان را کنار کشیده‌اند و از اول وارد این ماجرا نشده‌اند. الان بیمارستان‌ها با کمبود پزشک مواجه هست و پرستاران دارند بیماران را ویزیت می‌کنند و نسخه می‌نویسند. اما مهمترین مشکل، کمبود وسائل پیشگیری چه در داخل بیمارستان‌ها و چه در داخل شهر رشت هست. پرستاران در داخل بیمارستان لباس خاصی که باید بپوشند، ندارند و آن را به همدیگر قرض می‌دهند یا می‌شورند و دوباره استفاده می‌کنند. داروهای مورد نیاز، ماسک و دستکش و وسایل ضدعفونی در بیمارستان‌ها برای پرستاران و برای همراهان بیمار وجود ندارد و همین مسئله باعث ابتلای به ویروس می‌شود. بیمارستان‌ها از طرفی به بیماران تاکید می‌کنند که حتما یک همراه داشته باشند تا همراه کارهای مریض را انجام دهد و از طرف دیگر حتی یک ماسک و دستکش به همراه نمی‌دهند و طبیعتا همراهان هم بدون وجود تجهیزات پیشگیری، آلوده خواهند شد. این مسئله در میان بیمارستان‌های دولتی و خصوصی یکسان هست و همه از نبود وسایل و تجهیزات رنج می‌برند و برخی که توانش را دارند، از بازار سیاه به چند برابر قیمت تهیه می‌کنند و با همان قیمت به مشتریان می‌دهند. هر شب از ساعت 8 شب، سپاه و بسیج و نیروی انتظامی با تجهیزات خودشان، شهر را ضدعفونی می‌کنند و کار لازم و مفیدی انجام می‌دهند. اما نکته اساسی همان کمبود لوازم پیشگیری مانند ماسک، دستکش یک بار مصرف، مایع ضدعفونی کننده و... در داروخانه‌های داخل شهر رشت هست و همین مسئله باعث سردرگمی مردم بین داروخانه‌ها و حتی آلوده شدن بسیاری از مردم گردیده است. فضای عمومی شهر رشت آلوده هست و چون وسائل پیگیری از بیماری وجود ندارد، بسیاری از مردم منتظر هستند که تا چه زمانی مبتلا به این ویروس بشوند. @rozaneebefarda