ماجرای قائم‌مقامی #منتظری و تناقض‌هایی که همیشه پابرجا ماند! صفحه 2 از 2 🔹به راستی چرا آقای منتظری، به حمایت از منافقین در سال 67 پرداخت؟ مگر نه این بود که آقای منتظری سال های قبل، منافقین را به اعدام تهدید نموده بود؟ چه اتقاقی در بیت و اطرافیان آقای منتظری افتاده بود که امام خمینی در نامه 6/1/68 خود از آن گلایه نمود؟ در این میان نقش لیبرال ها چه بود؟ چرا عبارات و محتوای اعتراض آقای منتظری، همان عبارات و مفاد نامه نهضت آزادی ها به امام(ره) بود؟ 🔸مرور تاریخ دهه شصت اثبات می‌کند که مسأله «تناقض نمایی» و «برخوردهای دوگانه»، یکی از مهمترین وجوه قابل بررسی در سیره سیاسی و عملی آقای منتظری است و از این رو، پاسخ بسیاری از پرسش‌های پیشین را در همین رفتارهای متناقض‌نما باید جست. 🔹منتظری فقیهی است که روزی از ضرورت انتصاب رئیس جمهور توسط رهبری (نه انتخاب توسط مردم) و لزوم همسان بودن سلیقه سیاسی اوبا رهبری می نویسد و در مجلس خبرگان قانون اساسی، راه حل پرهیز از خطر استبداد و دیکتاتوری رئیس جمهوری را، شورای جمهوری می داند، روزی دیگر اختیارات مصوّب و قانونی ولی فقیه در قانون اساسی را زیاد و غیرعاقلانه توصیف می کند! و از لزوم واگذاری اختیارات رهبری به رئیس جمهور صحبت می کند. 🔹روزگاری در نجف آباد در کنار هواداران رژیم شاهنشاهی به دیدار نخست وزیر وقت(منوچهر اقبال) می رود و از او ستایش می کند! و روز دیگر در قم دنباله رو مبارزان نستوه در خط مبارزه با رژیم قرار می گیرد. ⚪️زمانی از ارسال سلاح به نقاط مختلف جهان که موجب برانگیختن حساسیت بین المللی علیه انقلاب اسلامی شده بود، حمایت می کرد، و زمانی دیگر خود را موافق صلح و مخالف کارهای خشونتآمیز نشان میداد. 🔸یک روز از عملکرد مهدی هاشمی قاتل تمام قد دفاع میکرد و روز دیگر، نظام اسلامی را متهم به تندروی در مجازات منافقین مینمود! روزی در نامه به امام، خواهانِ مجازاتِ سیدمهدی هاشمی بدون ملاحظه شخصِ او می شود، و روزِ دیگر همه توانِ خود را برای تبرئه او به کار می گیرد تا از اعدام او ممانعت کند. 🔹تا هنگامی که خود به عنوان قائم مقام رهبری شناخته می شد، ولایت مطلقه فقیه را ترویج می کرد؛ اما بعد از عزل و در سال های بعدی، نظارت فقیه و اقتدار حداقلی را مطرح می ساخت. از یک سو در زمان آیت اللّه العظمی بروجردی خود پرچمدار مبارزه با بهائیان بود، از دیگر سو برای فشار به نظام اسلامی و هم صدا با نهادهای بین المللی، به بهانه دفاع از حقوق شهروندیِ بهائیان فتوا صادر می‌کرد. 🔷از یک سو در نامه 7/1/68 ، خود را همچون سربازی فداکار، ملزم به اطاعت و اجرای دستورات امام می داند و از سوی دیگر در بیانی توهین آمیز به واقعیت های مطرح شده توسط امام عکس العمل نشان می دهد. 🔘خلاصه آن که حسینعلی منتظری ملغمه‌ای بود از تناقضات فکری و رفتاری! این اعوجاع و تناقضنمایی ها در زندگانی پرماجرای آقای منتظری سریان داشت. اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا @rozaneebefarda