مروری بر سخنان تاریخی امام خمینی در جمع روحانیان در آستانه ماه رمضان به بهانه محتوای ره توشه تبلیغی مناقشه‌برانگیز دفتر تبلیغات @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 « اینکه برای عزاداری، برای مجالس عزا، برای نوحه خوانی، برای اینها، اینهمه ثواب‏‎ ‎‏داده شده است، علاوه بر آن امور عبادیش و روحانیش، یک مسئله مهم سیاسی در کار‏‎ ‎‏بوده است. آن روزی که این روایات صادر شده است، روزی بوده است که این فرقۀ‏‎ ‎‏ناجیه مبتلا بودند به حکومت اموی و بیشتر عباسی و یک جمعیت بسیار کمی، یک اقلیت‏‎ ‎‏کمی در مقابل قدرتهای بزرگ در آن وقت، برای سازمان دادن به فعالیت سیاسی این‏‎ ‎‏اقلیت، یک راهی درست کردند که این راه، خودش سازمانده است و آن، نقل از منابع‏‎ ‎‏وحی ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏ به اینکه برای این مجالس اینقدر عظمت است و برای این اشکها آنقدر در‏‎ ‎‏دور و برِ این اشکها و عزاداریها، شیعیان با اقلیت آنوقت اجتماع می کردند و شاید‏‎ ‎‏بسیاری از آنها هم نمی دانستند مطلب چه هست، ولی مطلب، سازماندهی به یک گروه‏‎ ‎‏اقلیت در مقابل آن اکثریتها ‏‏[‏‏بود‏‏]‏‏. و در طول تاریخ، این مجالس عزا که یک سازماندهی‏‎ ‎‏سرتاسری ‏‏[‏‏در‏‏]‏‏ کشورها است، کشورهای اسلامی است و در ایران که مهد تشیع و اسلام‏‎ ‎‏و شیعه است، در مقابل حکومتهایی که پیش می آمدند و بنای بر این داشتند که اساس‏‎ ‎‏اسلام را از بین ببرند، اساس روحانیت را از بین ببرند، آن چیزی که در مقابل آنها، آنها را‏‎ ‎‏می ترساند، این مجالس عزا و این دستجات بود. ‏ در دفعۀ اول که مرا از قم گرفتند و بردند، در بین راه بعضی از این مأمورینی که بودند‏‎ ‎‏در آن اتومبیل من، می گفت که ما که آمدیم سراغ شما، از این چادرهایی که در قم بود،‏‎ ‎‏می ترسیدیم که مبادا اینها مطلع بشوند و ما نتوانیم انجام وظیفه کنیم. اینها که هیچ،‏‎ ‎‏قدرتهای بزرگ از این چادرها می ترسند. قدرتهای بزرگ از این سازمانی که بدون اینکه‏‎ ‎‏دست واحدی در کار باشد که آنها را مجتمع کند، خود به خود ملت را به هم جوشانده اند‏‎ ‎‏در سراسر یک کشور، کشور پهناور، در ایام عاشورا و در دو ماه محرم و صفر و در ماه‏‎ ‎‏مبارک، ‏‏[‏‏می ترسند‏‏]‏‏. این مجالس است که مردم را دور هم جمع کرده است. و اگر یک‏‎ ‎‏مطلبی بخواهد برای اسلام خدمتی بکند و شخصی بخواهد که مطلبی را بگوید، سرتاسر‏ کشور به واسطۀ همین گویندگان و خطبا و ائمۀ جمعه و جماعت یکدفعه منتشر می شود و‏‎ ‎‏اجتماع مردم در تحت این بیرق الهی، این بیرق حسینی، اسباب این می شود که سازمان‏‎ ‎‏داده شده باشد.» (31خرداد1361 مصادف با 28شعبان المعظم 1402 - صحیفه امام ج14 ص345-344)‎ @rozaneebefarda