#بازتاب @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹اشاره بعد از انتشار یادداشت روزنه با عنوان «یادکردی از زعیم عظمای تشیع؛ آیت الله بروجردی»٬ بحث های فراوانی در برخی محافل مجازی حوزوی شکل گرفت و برخی بازخوردها به ادمین های روزنه انعکاس یافت. در میان همه اظهارنظرهای موافق و مخالف٬ یک نقد٬ از همه مهم تر می نماید که از چند طریق و البته بدون ذکر نام نویسنده٬ برای درج در کانال ارسال شده است. متن مزبور را در ذیل بخوانید:👇 🔻باز هم کانال روزنه و خلط غث و ثمین. اینک برخی اشکالات تاریخی این متن. اشکالات بنده تنها متوجه نکات تاریخی این نوشته است: یک. هیئت مصلحین حوزه که امام و اقای حایری و دیگران بودند مگر خواسته بودند مرجعیت جدید ایجاد کنند یا مانع مرجعیت اقای بروجردی شوند که راندن انها در امتداد حفظ اقتدار مرجعیت بود؟ اقای بروجردی به انها فرموده بود از کجا بدانم میخواهید اصلاح کنید؟!! اقای حایری عمامه اش را به زمین کوفته بود و امام استکان چای را به دیوار و بعد امام منزوی شد و اقای مطهری به تهران و آقای حایری به مشهد رفت. حالا نویسنده اصلا از امام اسم نیاورده تا وجهه انقلابی -با تعریف ناهمگونی که نوبسنده از انقلابی بودن دارد-آقای بروجردی در تقابل با امام برایش مشکلی پیش نیاید. دو. وقتی اقای شریعتمداری رساله داد یک نسل قبلش در کسوت مرجعیت بودند نه دو نسل. (مگر فرقی دارد؟!) سه. ان وقتی که اقای بروجردی به قم آمد امام درس خارج نداشت و اگر داشت هم بسیار محدود؛ چه رسد که شلوغترین درس خارج را داشته باشد. و شلوغی و اقبال فضلا مال سالها بعد است. چهار. فرق است بین انقلابی بودن، سیاسی بودن و مبارز بودن. نویسنده همه را یک چیز فرض کرده است. البته آقای بروجردی سیاسی و اهل جنجال با شاه هم بود ولی دنبال انقلاب نبود گرچه دایره وسیعی را برای اولایت فقیه قایل بود. پنج. نوشته است در بدو ورود اقای بروجردی به ایران قصد تحریک عشایر علیه رضاشاه را داشت. نمیدانم منبع این حرف چیست. انچه اقایان شبیری و بهجت از اقای بروجردی با واسطه نقل کرده اند این است که آقای بروجردی به درخواست سید ابوالحسن و نایینی که از او خواسته بودند علیه رضاشاه قیام کن پاسخ رد داده بود و حتی انها نوشته بودند اگر نکنی مقدسین نجف را علیه تو میشورانیم! و تو از ابرویت میترسی. نامه اقای بروجردی به انها را سر مرز از جیب وی گرفته بودند و رضاشاه از همین خوشش امده بود. شش. هم امام و هم رهبر معظم انقلاب نظرشان این بود که آقای بروجردی موقعیت خوبی برای انقلاب کردن داشت که با تلفات کمتری هم همراه بود ولی نتوانست موقعیت خود را درست بشناسد. این را رهبری معظم یک بار با عبارت 《اگر جرات کنم و بگویم》 مطرح کردند و امام هم جایی دارند که سلف صالح ما در بهترین وقت موقعیت انقلاب را از دست دادند و... امام همچنین در دیدار با اقای حکیم در نجف فرموده بود در زمان اقای بروجردی کارهای ایشان را حمل بر صحت میکردم و میگقتم اخبار درست نمیدهند و خوب است شما هم سفری به ایران کنی و از نزدیک مطلع شوی و جلو بیفتی من سرباز شما باشم با همه علاقه مندانم. عصمنا الله من الزلل 🔶پی افزود این متن توسط یکی از اعضای ارجمند تحریریه اجمالا مورد نقد قرار گرفته که در پست بعد خواهید خواند. پاسخ علمی تفصیلی تحریریه روزنه نیز در صورت ادامه بحث٬ به صورت جداگانه درج خواهد شد. @rozaneebfarda