یک‌بار برای همیشه آدم‌های سَمّی زندگی‌ات را کنار بگذار. آدم‌هایی که حسِ خوب را از تو می‌گیرند، حذف‌شان کن. تو فقط یک‌بار فرصت زیستن داری! این جملات را چند‌سالی است که در فضای مجازی و پیج‌های مثبت‌اندیشی زیاد خوانده و شنیده‌ایم. حالا واقعا باید هرکسی را که حسِ بدی در وجود ما ایجاد کرد، حذفش کنیم؟! حالا اگر مثلا این حس را همسر ما ایجاد کرده بود چه؟ ویا مثلا فرزندمان؟ اگر حسِ خوبی به خواهرمان نداشتیم؟ یا به همسایه‌ی دیوار به دیوار؟ یا حتی رفیق فابریک و قدیمی؟ حذف‌شان کنیم؟ بگذاریم‌شان کنار؟ مثلا به همسرمان بگوییم چون با وجود تو حسِ خوبی ندارم طلاق می‌گیرم؟ یا به برادرمان بگوییم چون حضورت مانع احساس خوب است رفت‌وآمد را قطع کن؟! مگر می‌شود؟ درست است که حس خوب داشتن عامل مهمی در موفقیت ما آدم‌هاست اما برای رفع حس بد که نباید عاملانش را دفع کرد. گاهی باید تذکر داد، گاهی نصیحت کرد، گاه حتی مهربانی را بیشتر، گاهی سکوت را هم. بعضی وقت‌ها هم باید مدارا کرد و چقدر این مدارا کارساز است. این مفاهیم مَلات اصلی پیج‌های انگیزشی‌ست که با آن دیوار ارتباطات را محدود و محدودتر می‌سازند. تغییر سبک‌زندگی و مدیریت احساسات و عواطف‌ را جایگزین حذف نمایید. 🖋زهرا ابراهیمی * اگر از روزنوشت حس بدی به شما منتقل می‌شود به جای حذف، نقدش کنید. #مثبت_اندیشی بعد‌نوشت: این موضوع به معنی ارتباط داشتن با دیگران تحت هر شرایطی نیست. بلکه گاهی ممکن است صلاح و سعادت، در عدم ارتباط و حذف افراد باشد. https://eitaa.com/roznevesht