دیشب این متن کوتاه را نوشتم. یک دعای کوتاه در حق والدینِ کیان. از صبح هم عقل و عادتِ من دارند کُشتی می‌گیرند و من کنار رینگ منتظر، تا ببینم کدام‌شان می‌بَرند. بالاخره عقل موفق شد که عادت به فضای مجازی را شکست دهد و ساعاتی را دور از هیاهوی مجازی سپری کنم. حالا برگشتم تا اخبار را رصد کنم. کلی پیام داده‌اید مبنی بر ضد‌انقلاب بودن مادرِ کیان. سندتان هم فالوئینگ‌های پیج این خانم و حرف‌های امروزش بوده که عامل قتل بچه‌اش را جمهوری اسلامی معرفی کرده. و بعد معترض شده‌اید که چرا از مادرش دفاع کرده‌ام؟! دنبال کردن افراد در اینترنت لزوما به معنی تایید راه و رسم‌شان نیست. مثلا من خودم اکثر شبکه‌های ضدانقلاب را دنبال می‌کنم تا ببینم موضع‌گیری‌‌شان در برابر مسائل چگونه است و راه را روشن‌تر ادامه دهم. اینکه عکس پیج این خانم را دست‌به‌دست می‌چرخانید تا ثابت کنید با ضدانقلاب بوده به نظرم دلیل درستی بر مدعای‌تان نیست. در رابطه با حرف‌های ایشان هم طبیعتا ضدانقلاب از تمام فرصت‌ها استفاده می‌کند مخصوصا از حالِ غریب و پُرغم مادران و پدرانِ فرزند از دست داده. در آن شرایط سخت روحی هر کسی ممکن است تحت‌تاثیر اموری قرار گیرد و غیرمنصفانه هم حرف بزند. ایمان بالایی می‌خواهد که آدمیزاد در اوج غم، حواسش جمع عقیده‌اش باشد. امیدوارم دلایل‌تان نزد خدا موجه باشد. به‌هرحال دعای من در حق این مادر هم‌چنان به قوت خودش باقی‌ست. به‌فرض این‌که شما درست بگویید و دست این خانواده با ضد‌انقلاب در یک‌کاسه باشد، نخواستم روزقیامت مدیون یک ضدانقلابی باشم. خدایا به دلِ مادر ِکیان، صبر و ایمان عطا کن. #لبیک_یا_خامنه_ای #پایان_مماشات #ایذه @roznevesht