یک جمله‌ی معروفی هست که نمی‌دانم چه کسی گفته؛ اما حرفش قشنگ است. می‌‌گوید آدم‌ها همه ماه‌اند و منظورش این است که طرفِ قشنگ‌شان به سمت ماست و ما طرفِ تاریک‌شان را نمی‌بینیم. به نظرم این جمله نه تنها برای آدم‌ها بلکه برای هر اتفاق و جریانی صِدق می‌کند. ما عادت داریم که بر اساس داشته‌های اندک ذهنی خود جریان‌ها و اتفاقات را قضاوت کنیم بدون اینکه از پشت پرده‌ی آن خبر داشته باشیم. دقیقاً در جریان شهادت سید حسن نصرالله و وضعیت لبنان و تصمیمات ایران همین روند را در پیش گرفته‌ایم؛ یعنی حرف زدن بر اساس داشته‌های اندک خود بدون دسترسی به آنچه پشت پرده‌ می‌گذرد. لبنان کشور بسیار کوچکی است مثلا اندازه‌ی استان قم. آنچه نیازمند توجه است نه کوچکی این کشور بلکه تکثُر عقاید در این تکه از زمین است. ترکیب جمعیتی لبنان تشکیل شده از مسیحیان، اهل سنت، شیعیان و سایر ادیان و فرق و مذاهب. چیزی شبیه معجون! شیعه‌ها سمتِ جنوب لبنان‌اند و علاقه‌مند به ایران و رهبرِ ایران. اما مسیحی‌ها تا دلت بخواهد زیست غربی دارند و مخالفِ ایران. سنی‌ها هم بیشترشان متمایل به عربستان‌اند و افکارشان نیز متأثر از آن‌ها. جالب اینکه بین خود شیعیان لبنانی هم گرایشات متعدد سیاسی وجود دارد و بعضاً با حزب‌الله مخالف‌اند. بنابراین لبنان کشور یک‌پارچه‌ای نیست که تصور کنیم حتی حمایتِ از او آسان باشد. با این تکثری که ذکر شد، تلاش در جهتِ حمایت حزب‌الله، چالش‌های فراوانی دارد برای ایران. به همین‌ دلیل ایران برای هر تصمیمی که بخواهد بگیرد باید نَه صد جهت که هزار جهت را برانداز کند و بررسی نماید تا بتواند با کمترین آسیب، بهترین تصمیم را اتخاذ نماید. اینکه بیرون گود نشسته‌اید و می‌گویید لِنگش کن دقیقا شبیه همان دیدنِ یک ورِ ماه است بدون توجه به تاریکی ورِ دیگرش! اینکه چرا ایران از جانِ سید حسن نصرالله مراقبت نکرد یا چرا حزب‌الله حواسش نبود و ....برمی‌گردد به اینکه ما از حضور گرایش‌های سیاسی در لبنان بی‌خبریم. نفوذ در حزب‌الله لبنان و جاسوسی با توجه به تکثر عقیده‌ای که مردمش دارند کار دشواری نیست. به‌جای ایجاد جَوّ روانی در جامعه، اجازه دهید تا ایران با آرامش پیش برود و تصمیم مقتضی بگیرد. حزب‌الله قدرت دارد و قطعا پیروز است؛ اما کارش آسان نیست. باید برایش دعا کرد. 🖌 زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht