🔸 گوشی و نوردیدهها – قسمت دهم
🔹 مرز بین آموزش و آسیب
در قسمتهای قبلی گفتیم که استفاده از گوشی در زندگی کودک، اگر بدون مدیریت باشد، بهسرعت به عادت و حتی اعتیاد تبدیل میشود. اما نکتهی مهم این است که گوشی بهخودیخود «ابزار» است؛ ابزاری که میتواند در خدمت رشد قرار گیرد یا زمینهساز آسیب شود.
👶 تفاوت اساسی در نحوهی استفاده است
👈
آموزش هدفمند: اپلیکیشنهای یادگیری زبان، داستانهای صوتی تربیتی، برنامههای علمی و آموزشی متناسب با سن.
👈سرگرمی بیهدف: ساعتها چرخیدن در شبکههای اجتماعی یا غرق شدن در بازیهای پر هیجان و بدون دستاورد.
🔻
اصل طلایی این است که: گوشی باید «مکمل آموزش و رشد کودک» باشد، نه «جایگزین تجربههای واقعی زندگی». اگر گوشی جای بازی با دوستان، فعالیت خانوادگی، یا کشف طبیعت را بگیرد، بهجای فرصت، تبدیل به تهدید میشود.
✅ والدین در این مسیر باید به شرایط سنی کودک ـ همانطور که در بخشهای قبلی گفتیم ـ توجه کنند. اگر دیدند فرزندشان آمادگی و ظرفیت دارد، میتوانند با هدایت هدفمند، استفاده از گوشی را به سمت آموزش و رشد سوق دهند. اما اگر شرایط مهیا نبود، باید بیشتر بر جایگزینهای واقعی و تجربههای غنی زندگی تمرکز کنند. به این ترتیب، هم از آسیب جلوگیری میشود و هم کودک میآموزد که فناوری، تنها یک ابزار در کنار زندگی است، نه همهی آن.
#گوشی
#تلفن_همراه
مشاهده قسمت قبلی 👈
کلیک کنید
کانال #تربیت_فرزند | نور دیده👇
https://eitaa.com/nooredideh